อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา
| หน้าแรก
| หน้าต่อไป |
พระนครศรีอยุธยา เคยเป็นราชธานีของไทยเป็นระยะเวลาถึง
417 ปี มีกษัตริย์ปกครองรวม 5 ราชวงศ์ นับจำนวนทั้งสิ้น 33 พระองค์ นับตั้งแต่พระเจ้าอู่ทอง
หรือสมเด็จพระะบรมราชาธิบดี แห่งราชวงศ์เชียงราย เป็นปฐมกษัตริย์ ได้ทรงสถาปนากรุงศรีอยุธยาขึ้น เมื่อปี
พ.ศ. 1893
จนถึงพรเจ้าเอกทัศน์หรือสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวสุริยามรินทร์ กษัตริย์พระองค์สุดท้ายที่ไทยเสียกรุงศรีอยุธยาแก่พม่า
สิ้นสุดการเป็นราชธานีไทย เมื่อปี พ.ศ. 2310
ตลอดระยะเวลากว่าสี่ศตวรรษ พระนครศรีอยุธยาได้สร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ ให้แก่ชนชาติไทย และแก่ชาวโลกมากมาย
เป็นเพชรน้ำเอกแห่งสุวรรณภูมิอย่างที่ไม่มีเพชรเม็ดใดเทียบเทียมได้ ตลอดห้วงระยะเวลาในประวัติศาสตร์
นับเป็นมรดกไทยและมรดกโลกที่ทรงคุณค่าต่อจากกรุงสุโขทัย องค์การศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (United Nation Education Science
and Culture Organization (UNESCO) ได้ประกาศให้เป็นมรดกโลก พร้อมกับอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย
เมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๕
จากการสำรวจพบซากโบราณสถานที่เป็นรากฐานของประสาทราชวัง
กำแพงเมือง และวัดวาอารามคนที่ยังหลงเหลืออยู่ ๒๐๐ แห่ง ในเขตแถวเมืองซึ่งล้อมรอบด้วยแม่น้ำสำคัญ
๓ สาย คือ แม่น้ำลพบุรี แม่น้ำป่าสักและแม่น้ำเจ้าพระยา แสดงให้เห็นถึงความเจริญรุ่งเรือง
ยิ่งใหญ่ อลังการ์ ของพระมหานครแห่งนี้
พระบรมมหาราชวัง
ชาวต่างประเทศที่ได้มาเห็นอยุธยาในครั้งนั้นได้เขียนเรื่องเกี่ยวกับพระราชวังไว้เมื่อปี
พ.ศ.๒๒๓๓ พอประมวลได้ดังนี้
ในอยุธยาสมัยนั้นมีพระราชวังอยู่ ๓ แห่ง คือ แห่งแรกพระราชวังที่พระเจ้าแผ่นดินองค์ก่อนทรงสร้างไว้
ตั้งอยู่ค่อนไปทางกลางพระนคร ประกอบด้วยพื้นที่สี่เหลี่ยมใหญ่,
ปันเป็นส่วน, มีตำหนักเป็นอันมาก ทำเป็นหลังคาหลายชั้นตามแบบสถาปัตยกรรมจีน ด้านหน้าปิดทองตลอด
ภายในกำแพงพระราชวัง และภายนอกมีโรงช้างยาวเหยียด มีช้างผูกเครื่องลายวิจิตรอยู่ร้อยกว่าเชือก
พระราชวังแห่งที่สอง เรียกว่า วังหลวง อยู่ด้านตะวันออกเฉียงเหนือของตัวเมือง
พื้นที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมเหมือนกัน แต่ไม่ใหญ่เท่าพระราชวังแห่งแรก
เดิมเป็นที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดินองค์ก่อน แต่ในขณะนั้นให้เป็นที่ประทับของพระมหาอุปราช
ส่วนพระราชวังแห่งที่ ๓ เล็กกว่าสองแห่งที่กล่าวแล้ว เป็นที่อยู่ของเจ้ากรมช้างต้น
มีเจ้าในราชวงศ์ประทับอยู่ องค์หนึ่งเป็นเจ้ากรมช้างต้น เป็นควาญ และผู้จัดแจงช้างต้นสำหรับพระเจ้าแผ่นดิน
| หน้าแรก
| หน้าต่อไป |
| บน |