" ชาตินี้มึงมีแต่สองหัตถ์ | ลงไปอุบัติเอาชาติใหม่ | |
ให้สิบเศียรสิบพักตร์เกรียงไกร | เหาะเหิรเดินอากาศได้ในอัมพร | |
มีมือยี่สิบซ้ายขวา | ถือคฑาอาวุธธนูศร | |
กูจะเป็นมนุษย์แต่สองกร | ตามไปราญรอนชีวี " |
|
|
|
|
" ลอยอยู่ตรงพักตร์ชนนี | รัศมีโชติช่วงในเวหา | |
มีกุณฑลขนเพชรอลงการ์ | เขี้ยวแก้วแววฟ้ามาลัย | |
หาวเป็นดาวเป็นเดือนรวีวร | แปดกรสี่หน้าสูงใหญ่ | |
สำแดงแผลงฤทธิ์เกรียงไกร | แล้วลงมาไหว้พระมารดา " |
|