|ย้อนกลับ |

อุทยานแห่งชาติสิรินาถ

           หากเรามาภูเก็ต มื่อข้ามสะพานเทพกระษัตรีแล้วมาได้ประมาณ ๑๐ กิโลเมตร จะมีทางแยกขวาเข้าไปยังหาดในยางซึ่งหาดนี้มีสวนสนที่ร่มรื่นงดงาม จะมาพักผ่อนก็เงียบสงบ ตอนนี้สงบน้อยหน่อย)มาเล่นน้ำก็วิเศษ เพราะเมื่อก่อนย่านนี้ไม่มีที่พัก คนพักในเมืองมักจะไม่มาเล่นน้ำถึงหาดนี้(แต่เดี๋ยวนี้มากันตรึม) หาดในยางยังมีแนวปะการังขนาดใหญ่ ทำให้อาหารของปลาสมบูรณ์ดังนั้นจึงเป็นที่อาศัยของสัตว์ทะเลนานาพันธุ์ โดยเฉพาะเต่าทะเล เมื่อก่อนนี้จะขึ้นมาไข่บนหาดนี้และเมื่อก่อนอีกเช่นกัน (เกินกว่า ๒๐ ปี) พอลงจากสะพานสารสิน(สะพานเทพกระษัตรียังไม่ได้สร้าง) ทางด้านขวามือลงจากสะพานจะมีแผงตั้งขายไข่เต่าหรือไข่จารเม็ดเป็นประจำ แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วรวมทั้งเต่าทะเลก็ปฏิวัติไม่ยอมมาไข่ที่หาดในยางอีกแล้ว
           หาดไม้ขาว  จากในเมืองไปตามถนนเทพกระษัตรี(ถนนที่ลงจากสะพานจนยันเข้าเมือง)ก่อนถึงแยกเข้าสนามบินทางซ้ายมือมีป้ายบอกทางไปหาดไม้ขาวเลี้ยวซ้ายไปสัก๓.๕ กิโลเมตร ก็จะถึงหาดไม้ขาว ซึ่งหาดนี้เมื่อก่อนมีจั๊กจั่นทะเลมาก (เดี๋ยวนี้พอมี)รวมทั้งเต่าทะเลขึ้นมาวางไข่ (เดี๋ยวนี้เลิกมาวาง)
           หาดทรายแก้ว  เป็นหาดทรายขาวยาวขนานกับทิวสนอยู่ถัดจากหาดไม้ขาวจนถึงสะพานสารสิน
           หาดป่าชายเลน  บริเวณท่าฉัตรไชยมีเนื้อที่ประมาณ๘๐๐ ไร่ ไม้ยืนต้นที่พบเสมอและมีมากได้แก่ โกงกางใบเล็ก โปรงแดง แสมดำ เล็บมือนางถั่วขาวและไม้พวกเถา และมีสัตว์ใป่าชายเลนอีกมาก มีเส้นทางเดินเพื่อศึกษาธรรมชาติ
           หาดในทอน  เลี้ยวเข้าหาดประมาณหลักกิโลเมตรที่ ๒๑ - ๒๒  เมื่อถึงทางแยกเข้าบ้านสาคู ให้เลี้ยวซ้ายไปประมาณ๓ กิโลเมตร ก็จะถึงหาดในทอน เป็นเวิ้งอ่าวที่งามแปลกตา ทอดโค้งจากตัวเกาะเป็นอ่าวที่กำบังคลื่นลมได้อย่างดี เงียบสงบ เหมาะเป็นที่ลงเล่นน้ำ

           ที่ผมกล่าวมาแล้วนี้คือ อ่าวหรือธรรมชาติที่อยู่ในอุทยานแห่งชาตสิรินาถ ซึ่งได้ประกาศขึ้นเป็นอุทยานเมื่อ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๒๔ ให้พื้นที่ชายฝั่งและพื้นที่น้ำทะเลประมาณ ๕ กิโลเมตร นับจากฝั่งทะเลทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะภูเก็ตเป็นต้นไปครอบคลุมพื้นที่บริเวณป่าสนทะเล ป่าเขารวก ป่าเขาเมือง หาดในยาง หาดในทอนหาดไม้ขาว  ในท้องที่ตำบลสาคู และตำบลเชิงทะเล อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ตรวมพื้นที่ทั้งสิ้นของอุทยานสิรินาถ ๕๖,๒๕๐ ไร่ และเรียกชื่ออุทยาน ฯ แห่งนี้ตามชื่อที่ชาวภูเก้ตเรียกคืออุทยานแห่งชาติหาดในยาง
           ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๖  ซึ่งเป็นปีที่สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถมีพระชนมายุครบ ๖๐ พรรษา  คณะรัฐมนตรีจึงมีมติให้กรมป่าไม้ผนวกเอาพื้นที่ราชพัศดุบริเวณท่าฉัตรไชยอำเภอถลาง รวมเป็นพื้นที่ของอุทยานด้วย และนำความกราบบังคมทูลของพระราชทานนามอุทยานแห่งชาตินี้ว่า"สิรินาถ"
           อุทยานแห่งชาติแห่งนี้มีพื้นที่เป็นน้ำเสีย ๗๖ ส่วน เป็นพื้นที่ดินเพียง ๒๔ส่วน ดังนั้นทรัพยากรชีวภาพบนพื้นดินจึงมีไม่มากนัก ป่าในอุทยานแห่งชาติมีเพียง๓ ชนิดเท่านั้น ป่าชายหาด  ป่าชายเลน และป่าดงดิบ (บริเวณเขาใสครูและเขาม่วง)
           ป่าชายหาด   เป็นป่าโปร่งพบอยู่ทั่วไปตามแนวหาดมีเนื้อที่เพียง ๒ ตารางกิโลเมตร เป็นที่อยู่ของสัตว์เล็ก ๆ ได้แก่ กะแต นกกางเขนบ้าน  นกเอี้ยงสาริกา  นกแซงแซว  นกเขาใหญ่ นกเขียวคราม  นกปรอด  นกขมิ้นท้ายทอยดำ และ"จั๊กจั่นทะเล" ส่วนพันธ์ไม้หลักประกอบด้วย สนทะเล ดพทะเล หูกวาง จิกเล เสม็ด กระทิง หว้าโสก มะนาวผี สนทราย ลำเจียกและผักบุ้งทะเล (ดอกใหญ่สวย)
           ป่าชายเลน   เป็นป่าไม้ผลัดใบพบในบริเวฯคลองน้ำจืดที่มีทะเลท่วมถึง สัตว์ที่มีได้แก่  ลิงแสม นกนางนวลแกลบสีกุหลาบ  นกคอสั้นตีนไว  นกกินเปี้ยว  นกชายเลนปากแอ่นนกปากแอ่นหางลาย นกอีก๋อยเล็ก นกกวัก นกอัญชันอกเทา นกออกเหยี่ยวแดง อีกาเหี้ย งูกะปะ งูพังกา ปลาเก๋า ปลากะบอก ปลาดุกทะเล ปลาจวก ปลาตีน ปลาหัวตะกั่วปลาทับตะเภา ปลากด ปลาเข็ม กุ้ง หอย ปู และยังมีอีกหลายชนิด ไล่ลอกของเขามาได้แค่นี้เขายังมีอีกแยะ และการมีป่าชายเลนจะเป็นผลให้ที่ดินของเกาะภูเก็ตงอกออกไปเรื่อยๆ ซึ่งก็หมายถึงน่านน้ำทางเศรษกิฐของไทย ทางด้านนี้ก็จะงอกออกไปด้วย เพราะน่านน้ำทางเศรษฐกิจนั้นถือจากแผ่นดินหากเราขุดคลองกระเมื่อใด ขนเอาดินมหาศาลไปถมทะเลก็จะเกิดเกาะขึ้นมา น่านน้ำทางเศรษฐกิจ๒๐๐ ไมล์ ก็จะนับกันจากตรงชายเกาะนั่นแหละ (ไม่ควรเรียกชื่อว่าคลองคอคอดกระควรเรียกว่าคลองกระ)
           ส่วนพันธุ์ไม้ของป่าชายเลนก็เป็นพันธุ์ไม้ดังได้กล่าวมาแล้ว หาดทรายของอุทยานนั้นยาวถึง๑๓ กิโลเมตร งดงามมาก ถ้าเรายืนที่หาดทรายที่ขาวสะอาดจะมองเห็นทะเลอยู่ตรงหน้าสีน้ำเงินหากกลับหลังมาจะเห็นป่าสน ป่าไม้บนชายหาดจึงเป็นภาพที่งดงามหาชมยาก
           วันแรกที่ผมมาถึงภูเก็ตไปพักที่ สถาบันราชภัฎ ซึ่งได้เคยเล่าไปแล้วว่า จะไปหาของราคาถูกอย่างนี้ในเมืองภูเก็ตไม่มีอีกแล้วค่าห้องคืนละ ๓๐๐ บาท มีตู้เย็น ๓๕๐ บาท ห้องแอร์,สอาด เตียงคู่ ห้องไม่ใหญ่โตแต่กว้างพอที่จะพักกัน๒ คน ได้อย่างสบาย แต่เราจองได้ไม่กี่วันเพราะห้องของเขาเต็ม (ติดต่อพัก ๐๗๖- ๒๒๒๓๖๙,๒๒๒๓๗๐ จองล่วงหน้านาน ๆ หน่อยได้พักแน่) เลยต้องย้ายไปพักที่โรงแรมชื่อฝรั่งริมหาดในยาง ที่อุทยานสิรินาถ เขาจะสร้างได้อย่างไรไม่ได้ถาม แต่พักสบายดีมากราคาพอสมควร ส่วนบ้านพักอุทยานแห่งชาติเขาก็มีแต่เต็มหมด ติดต่อได้ที่ ๐๗๖- ๓๒๗๑๕๒,๓๒๗๔๐๗ หรือที่กรมป่าไม้ ๐๒ - ๕๖๑๒๙๑๙ - ๒๑
           เมื่อพักแถวนี้ก็เที่ยวอยู่ในอุทยานเป็นหลัก เพราะธรรมชาติสวยเหลือเกิน แต่ออกไปหาข้าวเช้ากินไปเที่ยววัด ไปเกาะมุกก็จบไปวัน กลับมาหาอาหารเย็นกินได้แล้ว เช้ารุ่งขึ้นก็เข้าเมืองไปหาอาหารเช้ากินอีกเพาระเราพักแบบไม่ขอกินอาหารเช้า นอนภูเก็ตไม่ควรกินอาหารเช้าที่โรงแรม เพราะของอร่อยพื้นเมืองภูเก็ตนั้นมีมากเหลือเกินตั้งแต่ลืมตาไปจนร่วนสว่างนั่นแหละมีแหล่งให้หาอาหารอร่อย ๆ กินได้ตลอด ผมไปภูเก็ตติดต่อกันเรื่อยมาทุกปี นับแต่ย้ายไปรับราชการภาคใต้เมื่อพ.ศ. ๒๕๒๓ จากนั้นแม้จะย้ายมากรุงเทพ ฯ แล้วก็ยังไปเป็นประจำ ยังหาอาหารอร่อยๆ กินไม่ทั่วเลย เช่น ขนมโอ้เอ๋วฟังเชื่อมาหลายปีเกินสิบ พึ่งมาได้ซดเอาปี พ.ศ. ๒๕๔๔ นี้เอง ยังมีอีกหลายอย่างยังหาซดหาชิมไม่ได้เพราะยังหาร้านไม่เจอ เป็นอาหารประจำของชาวภูเก็ต เขาจึงไม่ตื่นเต้นด้วยจึงไม่ได้ยกป้ายประกาศไว้ให้เป็นที่ครึกครื้นเช่นโอ้เอ๋ว พอเจอเข้าร้านหนึ่งก็เจอเรื่อยไปตามซดกันเรื่อยไปเช่นกัน
           ผมจะเล่าถึงอาหารเช้าที่มีโอกาสได้ชิมแค่ ๓ ร้าน พักหลายวันแต่ไปซ้ำร้านแรกเสีย๒ ครั้ง เพราะของกินของเขาอร่อยและแยะดี และกินที่ร้านของสโมสรวิทยุการบินอีกหนึ่งมื้อเช้า
           ร้านคู่ขวัญ หากมาตามถนนเทพกระษัตรีจนจบที่สะพาน เรียกว่าตรงกันมาเรื่อย ๆก็แล้วกัน ก็จะมาเข้าถนนภูเก็ต จะผ่านหอนาฬิกา ผ่านตรงต่อไปหน่อยเดียว ก่อนถึงสี่แยกร้านคู่ขวัญอยู่ขวามือร้านนี้ขายเฉพาะตอนเช้า เขาว่าไม่เกิน ๑๑.๐๐ น. ก็หมดแล้ว ไปคราวนี้เพิ่มอาหารขึ้นมาอีกคือ บ่ะกุ๊ดเต๋ซี่โครงหมูตุ๋นเครื่องยาจีน ซดร้อน ๆ วิเศษนัก ชูกำลังด้วย ยิ่งเมื่อคืนหนักน้ำไปหน่อยยิ่งวิเศษและต้องกินกับข้าวสวยจึงจะสมใจ ร้านนี้มีพวกติ๋มซำเขาจะยกมาให้ ไม่กินไม่คิดเงินบะกุ๊ดเต๋ หมี่ขาวซดร้อน ๆ เช่นกัน พวกนี้ต้องสั่ง และยังมีโจ๊ก มีอะไรอีกหลายอย่างร้านแบบนี้มีหลายร้านแต่ผมชอบร้านนี้ผมว่ามีอาหารแยะดี
           ร้านที่สองของผมคือร้าน "บังเสน" ผมชอบเรียกว่าบังเละ ทั้งที่หน้าตาแกก็ดีทั้งผัวเมียแถมลูกสาวสวยอีกต่างหาก เรียนสูงด้วยแต่หากตอนปิดเทอม จะช่วยพ่อแม่เสริฟอาหารร้านบังเสนประเภทร้าน "โชห่วย" มีขายหมด ของชำ ของใช้ สากกะเบือยันเรือรบแต่ที่สนุกและน่ากินสุด ๆ คือ ยามเช้าเมียบังเสนทำอาหารเก่ง โรตีก็เก่ง แกงกะหรี่เอามาจิ้มโรตีก็อร่อยข้าวต้มก็มีชามละ ๕ บาท ของกินของเขาแยะ ที่สนุกคือขนมต่าง ๆ ที่วางไว้บนโต๊ะซึ่งมีโต๊ะยาวตัวหนึ่ง โต๊ะเล็กอีกไม่กี่ตัว เพราะชาวภูเก็ตไม่ว่าศาสนาใดถือว่ายามเช้าได้มากินกาแฟ กินอาหารร่วมกัน เรียกว่าได้เข้าสภากาแฟ หรือสภาชาวบ้านมีอะไรก็เอามาเล่า มาถกแถลงกัน มีศัพท์เฉพาะว่า "ป่านโกปี้คือ สภากาแฟ" ยามเช้าไม่กินข้าว ต้องไปนั่งที่ป่านโกปี้ จึงจะมันปาก ลูกค้าบังเละส่วนมากเป็นชาวบ้านไทยอิสลามมักจะเอาขนมติดมือมาฝากขายด้วย แล้วก็มาเซื้อของคนอื่นกิน ชิ้นละ ๒ บาท กินกันเปรมไปเลย
           อาหารเช้าอีกอย่างความจริงเป็นอาหารใต้ แต่ก็มาถูกดัดแปลงในภูเก็ตให้มีรสหวานนิดๆ เผ็ดน้อยลง คือขนมจีน ซึ่งร้านที่ผมกินของเขากว่า ๒๐ ปี คือร้านขวัญ ตึกแถวห้องเดียวหน้าโรงแรมภูเก็ตเมอลินเคยนับผักเหนาะของเขานับได้ ๑๗ อย่าง กินกันแต่ผักก็อิ่มแล้ว
           หากเลยร้านขวัญไปนิดหนึ่งจะเป็นสี่แยก หากเลี้ยวซ้ายไปตามนี้ก่อนถึงอีกแยกหนึ่งทางซ้ายมือร้านข้าวมันไก่โก้ต้าว ร้านอยู่ตรงข้ามโรงเรียนอนุบาล เจ้าแห่งข้าวมันไก่หนังกรอบยังกรอบดีอยู่ อาหารของเขามี ไก่ตอนหนังกรอบ หมูแดง หมูกรอบ ก๋วยเตี๋ยว และหมี่หุนต้นหอมอวบขาวแช่น้ำแข็ง
           หากมาจากในเมืองภูเก็ต วิ่งเรื่อยมาหลายกิโลเมตร จะถึงทางแยกซ้ายไปยังหาดป่าตองหาดที่ใกล้จะเป็นพัทยา และฝรั่งเดินมากกว่าคนไทย หากกลับรถตรงสามแยกที่จะเลี้ยวซ้ายไปป่าตองนี่แล้ววิ่งย้อนกลับมาหน่อยเดียวทางขวามือคือ ร้านหมี่สปำ (แถวนี้คือตำบลสปำ)"แม่เจียร เจ้าเก่า " เก่าจริง ๆ กินกันมาตั้งแต่ผมคงจะสักยศพันเอก กินกันจนเป็นพลเอกปลดเกษียณจนอายุใกล้ร้อยเข้าไปทุกที แม่เจียรเจอหน้าก็ยังยกมือไหว้ นั่งยิ้มแป้นอยู่ตรงโต๊ะเก็บสตางค์นี่แหละเดี๋ยวนี้ร้านย้ายกลับมาอยู่ทางฝั่งซ้าย (หากไปจากในเมือง) ตรงข้ามกับเสาอากาศสูงๆ ถนนเทพกระษัตรี หมี่สปำเป็นเส้นหมี่เฉพาะผัดคลุกเคล้ามากับหอยนางรม ปลาหมึก ไก่ ผักกาดเขียว มีไข่ดาวทอดไม่สุกวางรองก้นจานแปลกดี นอกจานี้ยังมีโก้ต้าว หอยนางรมผัดเผ็ดกับเผือก ใส่กากหมู ราดน้ำยกให้เป็นน้ำประจำตระกูลทอดมันปลา หอยทอด เป็นหอยนางรมผักกับผักคะน้า ถั่วงอก แป้งนั้นทอดกรอบ (โก้ต้าวผัดเผ็ดอีกแบบหนึ่ง)บางวันมีเปือทอด ใช้หญ้าช้องเอามาชุบแป้งทอด อร่อยนัก ติดกับร้านแม่เจียรก็เป็นร้านขายของฝาก กุ้งเสียบ ต้องซื้อกลับไป
           ย้อนกลับอีกที หากมาจากในเมือง กลับรถตรงสามแยกที่ไปป่าตอง จะมาผ่านร้านหมี่สปำแม่เจียรทางขวาหากวิ่งเลยต่อไปร่วม๑ กิโลเมตร จะพบปั๊มเชลล์ร้านไข่มุก ๐๗๖ ๒๓๘๕๖๖,๒๓๘๑๖๙ อยู่ติดกับปั๊มเชลล์(ซึ่งเป็นมุกเลี้ยง อยู่ที่เกาะรังใหญ่)

           ผมพึ่งเห็นชัด ๆ ว่าชาวภูเก็ตที่มีสตางค์นั้นมีแยะจริง ๆ เห็นกันตอนที่ไปลงเรือจะไปเกาะรังใหญ่เพื่อไปเที่ยวฟาร์มไข่มุกของเขานี่แหละหากไปตามลายแทงคงจะหาร้านไข่มุกเจอ ตึกแถวสง่า  ร้านห้องเดียวเข้าไปเย็นฉ่ำแล้วถามเขาถึงการไปเที่ยวฟาร์ม เพราะเขาจัดเป็นทัวร์ไปที่เกาะรังใหญ่นี้ การลงเรือให้ไปลงที่ท่าเรือยอร์ช คลับ BOA LAGOON RESIDENCE  พอไปเห็นท่าเรือแล้วก็ตกใจนึกว่ากำลังเดินอยู่ที่ท่าเรือในเมืองโอ๊คแลนด์ประเทศนิวซีแลนด์เพราะเรือยอร์ชมากมายหลายสิบลำ ลอยลำอยู่ในน้ำก็มี จอดซ่อมแซมอยู่บนบกขึ้นคานเอาไว้ก็มีแต่ละลำราคาคงจะหลายล้านหรือหลายสิบล้าน ทางไปลงเรือนั้นเลยร้านไข่มุกไปซอยร้านอาหารบ้านสปำเรือข้ามไปเกาะแล้วจอดในอ่าวของ ยอร์ช คลับ เป็นเกาะส่วนตัว ทำมากว่า ๒๐ ปีแล้วเป็นแห่งแรกที่ได้รับการส่งเสริมการลงทุน พึ่งเกิดเป็นทัวร์มายังเกาะนี้เมื่อสัก๔ ปีมานี่เอง มาทัวร์แล้วก็จะมีกิจกรรมต่าง ๆ เช่น เดินรอบเกาะระยะทาง ๑ กิโลเมตรขี่จักรยานรอบ ๆ เกาะ เดินชมวิว ๔๐ นาที แต่ผมไม่ได้ไปกับเขาสักรายการ เขาให้ดูที่ห้องสาธิตของเพิร์ล ฟาร์ม ซึ่งผมอยากดู เขาก็เอาหอยที่ยังเป็น ๆ มาผ่าให้ดู และอธิบายว่ามุกเลี้ยงนั้นมี มุกน้ำเค็ม และมุกน้ำจืด มุกเลี้ยงจะใส่เม็ดเป็นนิวเคลียสใช้เวลาเลี้ยง๒ ปี ส่วนมุกธรรมชาติ ใส่เศษทรายเข้าไปในตัวหอย แต่จะต้องใช้เวลานานมากกว่ามุกจะโตได้ขนาดได้ความรู้แล้วเขาก็พาไปห้องที่เขาขายมุกทั้งหลาย ผมเดินเมินหนี ซื้อเหมือนกันคือเปลือกหอยฝังมุกเป็นพวงกุญแจ เคยเดินตามดูใกล้ชิดเวลาเขาเลือกชมสร้อยมุกมาแล้วแต่ไม่ใช่ที่ฟาร์มนี้ หมดไปหลายสตางค์เพราะเขารับบัตรเครดิตทุกชนิดก็ว่าได้วันนี้เดินเมินไปซื้อพวงกุญแจ ถูกที่สุดซื้อมากำมือหนึ่ง เอาไปแจกได้
           ทีนี้ชวนทำบุญ ชวนชาวภูเก็ตนั่นแหละช่วยทำบุญแทนผมด้วย เมื่อหลายปีมาแล้วผมเคยนำพระพุทธรูปไปถวายเป็นพระประธาน๒ แห่งด้วยกัน ปีแรกถวายที่วัดบ้านพาราปีหลังถวายสำนักสงฆ์ป่าตอง ๒ แห่งนี้ต่างกันเหลือเกิน วัดที่ป่าตองอยู่ดีกินดีเหลือประมาณ ฝรั่งยังเข้าวัด วันที่ผมทำบุญฉลองพระที่ป่าตอง ฝรั่งนักท่องเที่ยวมานั่งฟังพระสวดด้วยจบแล้ว พระฉันเพลแล้วผมก็ชวนฝรั่งกินข้าว ฝรั่งแปลกใจ ตูมานั่งดู เงินก็ไม่เสียชวนกินอาหารเสียอีกและอาหารดีๆ ทั้งสิ้น กุ้ง หอย ปู ปลา เพราะร้านอาหารเขามาช่วยทำบุญเอาอาหารมาถวายพระ"ฝรั่งโดดใส่" ส่วนที่วัดบ้านพารานั้นจนเหลือเพราะนอกจากอยู่ไกลในสวนแล้วยังอยู่ท่ามกลางหมู่บ้านชาวไทยอิสลาม เช้า ๆ พระต้องเดินไป ๑.๕ กิโลเมตร จึงจะพบบ้านชาวพุทธได้รับบาตรวัดบ้านพาราไปทางอนุสาวรีย์ท้าวเทพกระษัตรีท้าวศรีสุนทรถึงอนุสาวรีย์เลี้ยวขวาไป๑๔.๕ กิโลเมตร มีทางแยกเข้าทางขวา มีป้ายบอก เข้าไปสัก ๕๐๐ เมตร วัดอยู่ทางขวาร่มรื่น เงียบสงบ เหมือนไม่มีพระ บริเวณวัดสะอาดตา หลังจากที่ผมกระจายข่าวไปเมื่อ๒ ปีก่อน ตอนนี้มีผู้มาทำบุญช่วยกันสร้างศาลาการเปรียญแล้ว คงอีกนานกว่าจะเสร็จชาวภูเก็ตช่วยด้วยครับ วันเกิด วันมงคล ไปทำบุญที่วัดพารา ช่วยกันสร้างศาลาการเปรียญให้ด้วยและท่านสร้างครอบถังน้ำเอาไว้ ไม่งั้นไม่มีน้ำฉัน เคยให้ขุดน้ำบาดาล ปรากฏว่าน้ำกร่อยดื่มไม่ได้ น้ำฝนที่วัดเก็บเอาไว้ก็ต้องแบ่งให้ชาวบ้านที่เป็นไทยอิสลามกินด้วยเพราะพุทธไม่เลือกชั้น เลือกชาติ สงเคราะห็ไปหมด
           ไปเที่ยวกับผมวันนี้จึงมีแต่เที่ยวในอุทยานสิรินาถ ไปเกาะรังใหญ่ไปทำบุญ นอกนั้นทัวร์กินลูกเดียว
           มีร้านอาหารแห่งหนึ่งความจริงเขามีที่พักด้วย แต่เขาไม่เปิดรับทั่วไป เขาบอกว่าผมอยากพักเมื่อไรช่วยบอกให้ทางกองทัพภาคที่๔ แจ้งเขา  จะจัดที่พักให้ทันที เขาบอกว่าตกลงไว้กับกองทัพอย่างนี้ (น่าจะฟรี)ที่นี้คือ สโมสรวิทยุการบินภูเก็ต ซึ่งอยู่ในบริเวณอุทยานสิรินาถ ใกล้ ๆ สนามบินดูเหมือนถามเขาดูจะง่ายกว่า ให้ผมอธิบายเส้นทาง ไม่ไกลจากโรงแรมที่ผมพัก มีอาหารตั้งแต่มื้อเช้าไปเลยทีเดียวเช้าไปกินข้าวต้ม กินอาหารแบบฝรั่งอเมริกัน ชุดใหญ่อิ่มจนไม่อยากลุก
           อาหารเย็น ไปสั่งอาหารมาดังนี้.-
               น้ำพริกกุ้งเสียบ  มาภูเก็ตต้องกินน้ำพริกกุ้งเสียบให้ได้สัก ๑ มื้ออร่อยนัก ผักแยะน่ากิน ซื้อกลับไปด้วย
               น้ำพริกกุ้งสด ไม่สะใจเอาอีกน้ำพริก คราวนี้ใม่เสียบแต่สด เอามาคลุกข้าวร้อนๆ แล้วซดต้มยำปลากะพง
               ปลาทรายทอดกรอบ  กรอบทั้งตัวสีเหลืองอ่อน จบแล้วจานนี้ไม่เหลืออะไรไว้ให้ชม
               เต้าหู้ทรงเครื่อง  ซดเต้าหู้ที่น้ำขลุกขลิก ร้อน รสฉ่ำไปทั้งปาก
               ปูนิ่มทอดกระเทียม  เหมือนจานปลาทราย ไม่เหลืออะไรไว้ให้ชมในจาน อย่าโดดข้ามไป
               จั๊กจั่นทะเลทอดกระเทียม  ไปตรงฤดูของเขาพอดี ต้องกินให้สมใจ หากินยากนักเหมือนกับหอยชัดตีน เจอร้านไหนมีหอยชักตีนให้เขาจัดการเอาตีน (หอย) มาให้เราชักมากินเสียทั้งเนื้อทั้งตีน
               ปิดท้ายด้วยสับปะรดภูเก็ตหวานฉ่ำ ชื่นใจ
 
|ย้อนกลับ | บน |