ผมพาท่านตระเวนไหว้พระธาตุ และพระบรมธาตุของพระพุทธองค์ในภาคอีสานมาถึงสกลนคร ก็หมดสัปทานพื้นที่ที่จะเขียนต่อไป เลยเอามาต่อไว้อีกตอน ซึ่งก็คงไม่จบเรื่องพระธาตุของภาคอีสาน เอาเฉพาะที่สำคัญ ๆ ก็มีมากเหลือเกินคงจะเขียนกันอีกนานกว่าจะครบ และท่านผู้อ่านคงอ่านเสียจนเบื่ออาหารอีสานไปเลยก็ได้ จึงขอเขียนพระธาตุภาคอีสานเอาไว้แค่ ๒ ตอนก่อนแล้วย้ายไปภาคอื่นต่อไป เพราะได้เกริ่นไว้ตั้งแต่ตอนที่แล้วว่าพอเขียนจบก็หิ้วกระเป๋าไปตระเวนไหว้พระธาตุประจำปีเกิด รวม ๑๑ ปีที่ภาคเหนือ ซึ่งพระธาตุประจำปีเกิดมีอยู่ด้วยกัน ๑๒ ราศี นั้นไปรวมกันอยู่ที่ภาคเหนือถึง ๑๑ ราศี เว้นคนเกิดปีวอกเท่านั้นที่พระธาตุประจำปีเกิดคือ พระธาตุพนม ที่อำเภอธาตุพนมจังหวัดนครพนม พอผมกลับมาจากพระธาตุองค์สุดท้ายในเส้นทางตระเวนไหว้พระธาตุของผมคือ พระธาตุช่อแฮ ที่จังหวัดแพร่ ก็เลยรับมาเล่าถึงพระธาตุอีสานอีกตอนหนึ่งก่อน ก่อนที่พาไปชิมข้าวเหนียวหรือข้าวนึ่งเหมือนกัน แต่อาหารนั้นเป็นอาหารเหนือ ซึ่งความเผ็ดร้อนแรงมีน้อยกว่าอาหารทางภาคอีสาน
           สกลนครนั้นเปรียบเหมือนชุมทางคมนาคมของอีสานชุมทางหนึ่ง เพราะจะมีเส้นทางเชื่อมต่อไปยัวอีสานเหนือ อีสานกลาง และอีสานใต้ไปได้หมด ทางหลวงแผ่นดินสาย ๒๒ จะแยกไปยังจังหวัดอุดรธานี และแยกไปยังตัวจังหวัดนครพนม ส่วนทางหลวงแผ่นดินสาย ๒๒๓ ก็จะไปยังอำเภอพระธาตุพนม และต่อไปยังมุกดาหาร อุบลราชธานีได้ ส่วนทางหลวงแผ่นดินสาย ๒๑๓ ก็จะลงมายังจังหวัดกาฬสินธ์ และต่อมายังขอนแก่น จึงเสมือนเป็นชุมทาง ที่เชื่อมต่อระหว่างอีสานเหนือ กลาง อีสานใต้
           เมื่อตั้งใจว่าจะไปไหว้พระธาตุพนมเป็นจุดสุดท้ายก่อนที่จะเดินทางต่อไปยังจังหวัดมุกดาหาร โดยเริ่มจากสกลนครก็ไปตามเส้นทางดังนี้
           ออกจากสกลนครไปตามทางหลวงแผ่นดินสาย ๒๒ ซึ่งเป็นเส้นทางเดียวกับถนนสายอุดรธานี - สกลนคร - นครพนม ระยะทาง ๙๐ กม. จะถึงตัวจังหวัดนครพนม นครพนมวันนี้แตกต่างกับที่ไปครั้งที่แล้วมากพอสมควร โดยเฉพาะโรงแรม มีโรงแรมชั้นดี อาหารดี อยู่ริมแม่น้ำโขง ซึ่งจุดที่พักนี้เป็นจุดที่หาดทรายของแม่น้ำโขงสวยมาก เพราะหากมองจากหน้าต่างจะมองเห็นหาดทรายที่ในฤดูแล้ง น้ำจะลงจนเห็นหาดทรายผุดขึ้นมาเหมือน "เกาะ" สวยสะอาดตา ชื่อหาดทรายทองศรีโคตรบูรณ์ พักที่โรงแรม แถมอาหารเช้าด้วย ซึ่งอาหารเช้าจะมีแบบญวนตั้งไว้ให้ชิมด้วย อาหารเย็นหากขี้เกียจตระเวนหาก็อาศัยอาหารโรงแรมได้เป็นอย่างดี เพราะอาหารอร่อยและราคาไม่แพง (อย่างที่คิด) หากตื่นเช้าไปเดินออกกำลังที่สวนเทิดพระเกียรติซึ่งอยู่ติดกับโรงแรมและติดกับแม่น้ำโขงด้วย ภาพงาม ๆ ของแม่น้ำโขงจะหายวับไปจากหน้าต่างโรงแรม หากได้ห้องพักที่อยู่ด้านถนน นั่งดูรถวิ่งไปก็แล้วกัน
           ถนนในนครพนมสมัยที่ผมมาราชการตอนยังรับราชการอยู่นั้น ไม่มีสายใหม่ที่กว้างขวางเป็นถนนใหญ่ คงมีแต่ถนนสายเดิมยังเก็บรักษาเอาไว้ เป็นถนนแคบ ๆ คดเคี้ยวและถนนสายสำคัญดั้งเดิมน่าจะเป็นสายที่อยู่เลียบแม่น้ำโขง และขอชมเชยเพิ่มเติมอาจจะถูกสั่งห้ามรื้อถอนแล้วก็ได้ หากห้ามรื้อถอนแล้วก็ขอให้คำสั่งนี้อยู่ตลอดไป หรือกรมศิลปากรไปขึ้นบัญชีคุมเป็นโบราณสถานเสียเลย คือ ห้องแถวเก่า ๆ อาคารที่เป็นตึกแถวชั้นเดียว ก่ออิฐถือปูนและอยู่ริมถนนที่เลียบแม่น้ำโขง ลองขับตระเวนดูก็พบว่าเหลืออาคารเก่า ๆ ที่ว่านี้อยู่เพียง ๒ แถว และที่ดีใจหนักขึ้นไปอีก คือร้านอาหารเก่าแก่ที่เคยกินกันมาตั้งแต่กว่ายี่สิบปีมาแล้ว ก็ยังอยู่ให้ชิมรสอาหารได้ เดี๋ยวตอนจบผมจะพากลับมาชิมอาหารที่ร้านนี้
           นครพนมมีตลาดกลางคืน และส่วนใหญ่ของทุกจังหวัดไม่ว่าจะเป็นภาคไหนจะมีตลาดราตรี หรือตลาดโต้รุ่งกันแทบทุกเมือง และกำลังรุกไล่ต่อไปจนถึงทุกอำเภอแล้ว โดยเฉพาะอำเภอใหญ่ ๆ จะมีตลาดกลางคืน หรือตลาดโต้รุ่ง (เรียกกันไปอย่างนั้น ไปเข้าจริงเลยสักตีสองก็ปิดกันหมดแล้ว)
           ตลาดโต้รุ่งของนครพนม ปิดถนนขายกันเลยทีเดียว "ตา" ของผมเป็นตาของคนสูงอายุแล้ว ไม่ว่าเขาปิดถนนเป็นตลาดราตรีตั้งแต่ตอนเย็น เพราะกลางวันยังผ่านถนนสายนี้อยู่ พอหลังอาหารค่ำก็ขับรถออกตระเวนชมเมือง หวิดผ่าเข้าไปกลางดงอาหารในถนนสายที่เขาปิดให้เป็นตลาดราตรี ส่วนตลาดนี้จะไปทางไหนถามเขาง่ายกว่าให้ผมอธิบาย หรือขับรถวนไปวนมาหากไม่โผล่เข้าไปกลางตลาดเดี๋ยวก็เจอเอง ในตลาดโต้รุ่งมี หมูพันอ้อย ทอดมันหมู เจ้าแรกทางเข้าเลยทีเดียว ข้าวจี่คลุกไข่ปิ้ง ข้าวเกรียบปากหม้อญวน เต้าฮวย ปาท่องโก๋ ขนมเทียนแก้ว และอาหารอีกมากมายพยายามชิมมาได้เท่านี้
           อาหารเช้า นอกจากที่โรงแรมที่พักซึ่งเขาแถมฟรี บางเช้าก็สละสิทธิ์ออกสำรวจ ได้พบว่ามีแหล่งอาหารเช้า หน้าโรงพยาบาลพนครพนม เช่น จ๋าวแป๋นแก็ง หรือก๋วยจั๊บยวน หรือข้าวต้มเส้น ส่วนร้านอาหารเช้านั้นให้ตระเวนดูแถวถนนริมแม่น้ำโขง จะมีร้านอาหารเช้าหลายร้านคือ ร้านบ้านกาแฟ ส่วนอีก ๒ ร้าน ไม่เปิดเช้า ร้านนี้ชื่อเขาบอกอยู่แล้วว่ามีความหมายอย่างไร ไม่ได้ไปชิม จะไปตอนเย็นก็ไม่มีคอระดับเดียวกันไปด้วยและกลัวชื่อเหมือนกัน ร้านอะไรตั้งชื่อเห็นภาพพจน์ดีเหลือเกิน อีกร้านมีร้านเฮือนพี่ เฮือนน้อง