| ๔๘. เรือมารุ่งบ่รู้ | คืนวัน |
| ตื่นแต่ตาใจฝัน | คลับคล้าย |
| แปดยามย่ำแดยัน | แทนทุ่ม โมงแม่ |
| นอนนั่งลุกยืนย้าย | ยิ่งร้อนเรียมทวี |
 |
| ๔๙. แม่กลองกลองบ่ได้ | ยินดัง |
| รัวแต่กรประนัง | หนึ่งค้อน |
| ทรวงพี่แผ่เพียงหนัง | ขึงขอบ กลองเอย |
| กลองบ่ข้อนเรียมข้อน | อกแค้นคะนึงโฉม |
| ๕๐. ออกจากปากน้ำน่าน | นองพราย |
| อรรณพพิศาลสาย | ควั่งคว้าง |
| จากนางยิ่งตนตาย | ทีหนึ่ง นะแม่ |
| เทียรจักทอดตัวขว้าง | ชีพไว้กลางวน |
 |
| ๕๑. สรวลเสียงพระสมุทรครื้น | ครวญคะนอง |
| คลื่นก็คลี่คลายฟอง | เฟื่องฟื้น |
| ดาลทรวงป่วงกามกอง | กลอยสมุทร แม่ฮา |
| ออกโอษฐ์ออกโอยสะอื้น | อ่าวอื้ออลเวง |
| ๕๒. เรียมวอนเทวะแม้น | เมขลา |
| แบวิเชียรเชิญรา | เร่งเร้า |
| นางสมุทรเรียกมามา | เทอญแม่ มาแม่ |
| ทันที่เรือเรียมเต้า | คลื่นเต้นตากทรวง |
| ๕๓. บ้านแหลมเรือพี่เลี้ยว | คลองจร |
| ระลึกคมแหลมศร | เนตรน้อง |
| เสียวทรวงพี่โอยอร | อกแตก ตายแม่ |
| สุดสอดสายเนตรต้อง | แม่ตั้งตาคอย |
| ๕๔. เห็นตะบูนรอยบั่นต้น | ตัดรอน |
| ยังแต่ตอตะบูนทอน | กิ่งกลิ้ง |
| เจียนใจพี่ขาดจร | จากสวาท มาแม่ |
| เรือแล่นผายผันก้ม | พักตร์ไห้หาศรี |
| ๕๕. ดูใดไป่เท่าด้วย | ดวงพักตร์ แม่เลย |
| ๕๖. ถับถึงคุ้งคดอ้อย | โอชหวาน วายแม่ |
| อ้อยแม่เจียนผองจาน | จอกแก้ว |
| ของเคียงซ่อมสอดพาน | รองร่วม เจ้าฤา |
| รสยิ่งอำมฤตแล้ว | ระลึกลิ้นหวานเอง |
| ๕๗. พิศพานจานแจ่มเจ้า | เบญจรงค์ รัตน์เอย |
| ๕๘. อยู่เรือนเพื่อนจักพร้อง | ความใคร |
| ๕๙. บำราศรสหื่นห้า | แหนหาย |
 |
| ๖๐. ถึงเพชรบุเรศเข้า | ขุนพล |
| กรีทัพยกโดยสถล | มารคเต้า |
| ธงทองทัดลมบน | โบกเรียก พลแม่ |
| เรียมเรียกรสรักเร้า | เร่งน้องในทรวง |
| ๖๑. ออกทัพเอาฤกษ์เร้า | ปืนไฟ |
| ปืนประกายกมไก | จี่จิ้ม |
| เพลิงราคะพลุ่งกลางใจ | เจียวเจ็บ อกเอย |
| ทรวงพี่บรรลุปิ้ม | ปวดด้วย ปืนกาม |
| ๖๒. ทุกตรอกเรียมตรวจหน้า | ขาดนาง เดียวแม่ |
| ๖๓. ถึงชระอำชรอุ่มห้อง | เวหา หนเอย |
| คิดอรแมกเมฆมา | กลัดไว้ |
| ฤาเขาชรอำอา | ดูรเทวษ |
| เป็นชรอุ่มฟ้าไข้ | ข่าวน้อง นางตรอม |
| ๖๔. สุริยาวิโยคฟ้า | ฝนเชย |
 |
| ๖๕. ทัพใต้ทัพตั้งป่า | เป็นเรือน |
| จากนุชมานอนเดือน | ต่างใต้ |
| ตรอมตายแต่จักเยือน | กันยาก แลแม่ |
| เรือนฤเห็นเห็นไม้ | ป่าไม้เป็นเรือน |
| ๖๖. ราตรีตรวจค่ายฆ้อง | ขามขาม ใจเอย |
| เกราะกระพือเพลิงยาม | รุ่งเร้า |
| กระเวนกระวนกาม | กวนอก พี่นา |
| รันระดมแดเข้า | คู่ฆ้องกระแตตี |
| ๖๗. เคยนิทรอรนุ่มเนื้อ | แนบเรียม |
| เดาะกระไดไดเลียม | ลอดเคล้น |
| นาสาสูบรสเทียม | ปรางมาศ |
| สองสนุกล้วนเหล้น | เล่ห์นั้นฤาลืม |
| ๖๘. เคยโอษฐ์แอบโอษฐ์อ้อน | เอาใจ |
| คำว่าอ่อนวอนอาลัย | ล่อเคล้า |
| นับเดือนเลื่อนปีไป | ไกลมิ่ง นะแม่ |
| เยียวอยู่หนหลังเศร้า | สวาทแล้วใครโลม |
 |
| ๖๙. ออกทัพถะถั่นเข้า | ไพรเขียว |
| ละแม่เดียวมาเดียว | ด่วนร้าง |
| สายตาต่อเป็นเกลียว | มากล่อม ไกลแม่ |
| เวระใดเราสร้าง | ซัดให้ทันเห็น |
| ๗๐. ห้วยขมิ้นคิดขะมิ่นเจ้า | เคยแจง |
| กวดสกนธ์สีสรง | โสรจน้อง |
| เรียมจากวัดโศกทรง | เสาวภาคย์ เผือดฤา |
| ขมิ้นจะวายวันต้อง | แต่งเนื้อนางสนาน |
| ๗๑. อ่าผิวการะเกดเกลี้ยง | เกลานวล แน่งเอย |
| เรียมกระไดเชยชวน | ชิดเคล้า |
| อ้าอรกลิ่นเกศหวน | หอมชื่น กูเฮย |
| คิดภิรมย์รสเกล้า | กลิ่นกลั้วไกลฉม |
| ๗๒. ยกมามาท่าข้าม | แขวงปราณ |
| ปราณประหลาดลมมาน | พี่ข้อง |
| แลว่านุชทรมาน | หมองสิ่ง ใดแม่ |
| ทุกข์โรคหรือจักร้อง | ร่ำไห้หาเรียม |