 |
| ๗๓. ถึงสามร้อยยอดเงื้อม | งำทะเล |
| ทะเลจะหลากลมเห | หาดขว้ำ |
| สามร้อยคีรีเท | ทับอก เล่าฤา |
| ใจจะปล้ำสุดปล้ำ | เสน่ห์น้องหนักทรวง |
| ๗๔. โคแดงนามท่งด้าว | โคดง ใดฤา |
| โคอาสน์อิศวรองค์ | อยู่เกล้า |
| พระมาดอาจจักปลง | ปลิดเทวษ ราพ่อ |
| สองจากพระเป็นเจ้า | ช่วยให้คืนสม |
 |
| ๗๕. แลระบัดลาดท่งท้อง | ทิวพฤกษ์ |
| มลักเห็นหมู่มฤค | ครุ่นคร้าม |
| หวังหาคู่แนบนึก | นุชนาฏ เรียมเอย |
| คิดเมื่อมาสมรห้าม | พี่ห้ามหวงโฉม |
| ๗๖. นางทรายจามเรศรู้ | รักขน |
| คือนุชสงวนงามตน | แต่น้อย |
| ตาย่องตอบตายล | ยวนเนตร นางเอย |
| โฉมแม่บาดตาย้อย | อยู่พื้นฉันใด |
| ๗๗. ขุนพาฬพยัคฆ์เคล้า | พยัคฆี |
| สารสู่สาวคชลี | แหล่ง เหล้น |
| ปวงสัตว์เพรียกไพรศรี | สังวาส |
| สังเวชสมรมาเว้น | พี่เว้นวายชม |
| ๗๘. เนื้อเบื้อนาเนกล้ำ | หลายพรรณ |
| ล่าแหล่งลืมเกลียงวัน | แวะเว้น |
| ไพรพฤกษ์เงียบเชียบศัลย์ | โศกแม่ |
| แสนสัตว์ซบเซาเร้น | ช่วยร้อนเรียมตรอม |
 |
| ๗๙. ลมลงโลมลาดไม้ | กฤษณา |
| โบกบอกนาสาหา | กลิ่นต้อง |
| รอยอรร่ำพัสตรา | ตากตรอม ลมฤา |
| พากลิ่นกลอยมาข้อง | ค่าไม้หอมเหมือน |
| ๘๐. หวนหอมการะเกดเกลี้ยง | เกล้าผม เจ้าฤา |
| อินทนิลคือแข่งคม | เนตรแต้ม |
| นมนางอับอายนม | นุชนาฏ พี่เอย |
| ปรางเปล่งเปรียบกิ่งแก้ม | อ่อนช้ำคราวชม |
| ๘๑. จำปาจำเปรียบเนื้อ | นางสวรรค์ กูเอย |
| ศรีสุมาลัยพรรณ | พิศแท้ |
| ช้องนางคลี่ระสายสรร | สลายเซ่น |
| คือนุชสนานกายแก้ | เกศแก้วกันไร |
| ๘๒. สาวหยุดหยุดย่างช้า | หวังชัก ชวนแม่ |
| รักใช่รักแรมรัก | สุดรู้ |
| นางแย้มจะยลพักตร์ | ฤาพบ พานเลย |
| ซ่อนกลิ่นกลอยซ่อนชู้ | ชื่อช้ำใจถวิล |
| ๘๓. ขานางพิศภาคแพ้ | พิมพ์เพลา นุชนา |
| กลกล่อมสองปลีเยาว์ | ยาตรเยื้อง |
| เล็บนางเล็บนุชเบา | บอกคั่ง พี่ฤา |
| หลงปัดเล็บนางเปลื้อง | ปลาบเนื้อเรียมขนาง |
| ๘๔. พะยอมคิดเยาวแม่แย้ม | ยินดี |
| สีเสียดคือทรวงสี | เสียดซ้อน |
| ชิงชันเฉกในที | เชิงเกี่ยว กายแม่ |
| หว้าดั่งวอนนางค้อน | เคียดแกล้งเป็นกล |
 |
| ๘๕. นกแก้วจับกิ่งแก้ว | กอดคอน |
| กลพี่กอดแก้วนอน | แนบเนื้อ |
| นางกวักนกกวักจร | จับกวัก ไกวแม่ |
| หลงว่ากรนุชเกื้อ | กวักให้เรียมตาม |
| ๘๖. นางนวลจับแมกไม้ | นางนวล |
| นวลนุชแนบเรียมควร | คู่แคล้ว |
| เบญจวรรณจับวัลย์พวน | พันโอบ ไม้แม่ |
| แลว่าวัลย์กรแก้ว | กอดอ้อมเอววัลย์ |
| ๘๗. โนรีสีชาดย้อม | ระยับแดง |
| นกขมิ้นชมพูแสง | แสดผ้า |
| ปนแปลกนึกนางแปลง | สไบเปลี่ยน |
| เย็นห่มแสดสีฟ้า | ฝ่ายเช้าเคยชม |
| ๘๘. แขกเต้าตามคู่เต้า | แขกสมร มาฤา |
| ถามข่าวนุชแหนงจร | จับไม้ |
| สัตวาสุวาวอน | วานหน่อย นกเอย |
| บอกสมรเรียมไห้ให้ | ข่าวน้องมาแถลง |
| ๘๙. เสนาะเสียงสุโนกร้อง | ระงมวัน |
| สาลิกามาปัน | เหยื่อป้อน |
| นางนกกระสรวลสันต์ | สมเสพ |
| คือนุชแนบโอษฐ์อ้อน | แอบให้เรียมโลม |
| ๙๐. เรียมเมิลโมเรศเคล้า | โมรี |
| นางมยุรยวนยี | ยั่วเย้า |
| เฉกโฉมแม่มังสี | เสาวภาคย์ กูเอย |
| แลนกลอบนึกเจ้า | พี่ดิ้นโดยยูง |
| ๙๑. ยกมาออกอ่าวน้ำ | นามนาง รมนา |
| นางบ่เห็นเห็นบาง | เปล่าเศร้า |
| ฉมนางชไมปราง | สมรมิ่ง กูเอย |
| ดินหื่นหอมฟ้าเร้า | รื่นร้างอภิรมย์ |
| ๙๒. นางรมรมเยศร้าง | รมยา |
| กลพี่จากเจียนกา | เมศม้วย |
| ฤาหากแม่มายา | พิโยคหยอก เรียมฤา |
| มาแม่สำราญด้วย | พี่น้อย นางรม |
| ๙๓. บางสะพานสะพาดพื้น | สะพานทอง |
| ฦาสะพานสุวรรณรอง | รับเจ้า |
| อ้าโฉมแม่มาฉลอง | พิมพ์มาศ นี้ฤา |
| รอยร่อนเหนือบ่าเบ้า | แนบเนื้อนพคุณ |
| ๙๔. บางสะพานสะพาดพื้น | ทองปาง ก่อนแฮ |
| ๙๕. เห็นขามสาวบ่าวต้ม | เคียงกัน |
| ๙๖. ยกมามาอกไหม้ | ทรมาน |
| ถึงที่นามละหาน | อู่แห้ง |
| นุชเอยจักหาธาร | ทาอก พี่แม่ |
| อู่ก็แล้งชลแล้ง | อกแล้งลืมงาย |
| ๙๗. หมอนเจ้าเขาเทพไท้ | สถิตสิง |
| คิดคู่เขนยอรอิง | ร่วมร้าง |
| เขนยทองทอดกายพิง | พูนเทวษ ฤาแม่ |
| นอนจะแนบเขนยข้าง | คู่เนื้อเรียมถนอม |
| ๙๘. ลองไนจักจั่นแจ้ว | ใจรัว รัวแม่ |
| ชะนีร่ำโหยหาผัว | ผ่าวไส้ |
| ดวงเดียวเด็ดแต่ตัว | ตกป่าชัฎแม่ |
| จากสมรพี่มาไห้ | แห่งห้องชะนีโหย |
| ๙๙. รอยกรรมมาแบ่งแก้ว | กับสกนธ์ กูเอย |
| ๑๐๐. ควิวควิวอกควากคว้าง | ลมลอย แลแม่ |
| ๑๐๑. พระลบสุริยเลี้ยว | ไศลลา โลกเอย |
| ๑๐๒. โพธิ์สลับโพธิ์เทพไท้ | เทพา พ่อฤา |
| เอาพระโฆษผยองยา | สวาทชู้ |
| อาราธน์พระเอยอา | รักษ์เร่ง ราพ่อ |
| เชิญช่วยพาสมรู้ | รสน้อง แรมนาน |
| ๑๐๓. ลับยักษ์ลับเยาวให้ | เรียมหา แม่แฮ |
| ๑๐๔. ยกมาเมืองแม่น้ำ | ใจหมอง |
| ๑๐๕. อู่สะเภาพาณิชใช้ | ใบคลา |
| ทุกข์พื้นพ้นเภตรา | เลื่อนโล้ |
| จากสมรแม่เสมอมา | กลางสมุทร |
| แลบ่เห็นตระหลิ่งโอ้ | อกคว้างกลางชล |
| ๑๐๖. หนองบัวบงกชช้อย | ชูชวน ชื่นเอย |
| บัวดั่งบัวนุชอวล | อ่อนน้ำ |
| กระบอกทิพย์ผกากวม | กาเมศ กูเอย |
| ภุมเรศแรมรสกล้ำ | กลีบฟ้ายาไฉน |
 |
| ๑๐๗. ศิขรศิขเรศเงื้อม | เงางาม |
| แลเล่ห์ฉากเขียนเขา | คั่นห้อง |
| พ่างเพียงแผ่นผาเฉลา | ฉลักลวด ลายแฮ |
| กลหนึ่งเตียงนอนน้อง | ม่านกั้นกำบัง |
| ๑๐๘. ผาเผยพุพ่างน้ำ | ฝอยฝน |
| คือสุหร่ายโรยชล | ช่วยร้อน |
| สาครร่วมสรงสกนธ์ | ไกลพี่ แล้วแม่ |
| อ้าแม่เอยจักอ้อน | อาบน้ำตาแทน |
| ๑๐๙. เคยปรุงประทิ่นแป้ง | ปนละออง อบเอย |
| ๑๑๐. คันฉายคันฉ่องน้อย | เสนียดนาง พี่เอย |
| ๑๑๑. หลัดหลัดพลัดพรากแก้ว | กานดา พี่เอย |
| ๑๑๒. ลงลุแก่งตุ่มตั้ง | โศกา |
| แสนตุ่มตวงชลนา | พี่พ้น |
| กลืนโศกสุดอกอา | ดูรเทวษ วายเอย |
| ซับแต่สายเนตรล้น | ลูบร้อนฤาเย็น |
| ๑๑๓. คุลาตีตกไห้ | หาใคร |
| นามจึงปรากฎใน | แก่งนี้ |
| เจ็บจากพี่เจ็บใจ | เจ็บยิ่ง เจ็บฤา |
| เจ็บบ่ปานกูลี้ | ลาดข้อนทรวงครวญ |
| ๑๑๔. สงสัยด้วยแก่งแก้ว | สงสาร |
| ๑๑๕. เดินทางพลางพี่ให้ | โหยหวน |
| ถึงแก่งนามนางครวญ | ครุ่นนั้น |
| อ้าแม่จักกำสรวล | เสมอเก่ง นี้ฤา |
| ฤาว่าโศกสมรกั้น | เทวษถ้าเรียมถึง |
| ๑๑๖. ถับถึงปากร่วมน้ำ | คนึงนาง |
| ๑๑๗. เมืองเพชรเขาเพชรแพร้ว | พรายฉาย |
| เฉกนุชนาดกรกราย | นพเก้า |
| แสงเพชรพิศอับอาย | แหวนนุช พี่เอย |
| ยอดและยอดรุ่งเร้า | รอบก้อยกรสมร |
 |
| ๑๑๘. ถึงตระนาวตระหน่ำซ้ำ | สงสาร อรเอย |
| จรศึกโศกมานาน | เนิ่นช้า |
| เดินดงท่งทางละหาน | หิมเวศ |
| สารสั่งทุกหย่อมหญ้า | ย่านน้ำลานาง |
| ๑๑๙. แสนศึกแสนศาสตร์ซ้อง | แสนพัน มาแม่ |
| ๑๒๐. รอยโฉมนุชเปลี่ยนปั้น | เป็นทรวง พี่ฤา |
| ๑๒๑. บวงเทพทุกเถื่อนถ้ำ | มณฑล ทวีปเอย |
| ๑๒๒. พันเนตรภูวนาถตั้ง | ตาระวัง ใดฮา |
| ๑๒๓. นิทานนิเทศท้าว | องค์ใด ก็ดี |
| ๑๒๔. กำสรวลศรีปราชญ์พร้อง | เพรงกาล |
| จากจุฬาลักษณ์ลาญ | สวาทแล้ว |
| ทวาทศมาสสาร | สามเทวษ ถวิลแฮ |
| ยกทัดกลางเกศแก้ว | กึ่งร้อนทรวงเรียม |
| ๑๒๕. ชายาเยาวยอดชู้ | โฉมสวรรค์ พี่เอย |
| ๑๒๖. คิดถึงสาโรชสร้อย | เสาวมาลย์ แม่นา |
| ๑๒๗. เปรมปรางปรุงธูปฟ้า | อรอวล ใจเอย |
| ๑๒๘. งอนถันทิพย์ยอดย้อน | ยันทรวง พี่แม่ |
| ๑๒๙. แว่วแว่วเสาวณิตน้อง | นางทรง เสียงฤา |
| ๑๓๐. พวงจาวเจิดแจ่มแก้ว | จักรพรรดิ์ พี่เอย |
| สมเสมอสมรรัตน์ | แท่งแท้ |
| จำเริญจำเราสวัสดิ์ | สังวาส |
| เล็งเลียบดินฟ้าแพ้ | ภพนี้ ฤาหา |
| ๑๓๑. สาวสวรรค์เสพสวัสดิ์ถ้วน | เทวินทร์ |
| พรหมภักษ์ทิพย์ปัถพิน | งอกง้วน |
| จักรพรรดิ์ร่วมนารินทร์ | รัตนนาฏ |
| สามเสพทิพย์ลาญล้วน | เล่ห์น้องเรียมเกษม |
| ๑๓๒. จากเจ็บยิ่งโรคเร้า | รึงสกนธ์ |
| ๑๓๓. ฤดูระด่าวร้อน | แดนไตร |
| ลามผ่าวพฤกษ์พรากใบ | หล่นแล้ง |
| ทรวงพี่ผ่าวเผาไฉน | นะนาฏ เรียมเอย |
| ยังยิ่งทินกรแจ้ง | จวบสิ้นศูนย์กัลป์ |
| ๑๓๔. นทีที่สมุทรม้วย | หมดสาย |
| ติมิงคล์มังกรนาคผาย | ผาดส้อน |
| หยาดเหมพิรุณหาย | เหือดโลก แล้งแม่ |
| แรมราดแสนร้อยร้อน | ฤเถ้าเรียมทน |
 |
| ๑๓๕. ฤดูเดือนเมฆย้อย | หยาดเผลียง |
| โซมสาดธรณิศเพี้ยง | เพียบน้ำ |
| ชระมัวทั่วทิศเอียง | อากาศ |
| อกแผ่นดินฟ้าคล้ำ | คู่คลุ้มทรวงศัลย์ |
| ๑๓๖. อุทโฆษรามสูรขว้าง | ขวานฉวาง |
| พรายมณีเมขล์นาง | ล่อไหล้ |
| อัมพรอุทรคราง | เรียมคร่ำ ครวญแม่ |
| เสียงสุดเสียงฟ้าไห้ | ครุ่นแค้น ครางตาย |
| ๑๓๗. ฤดูลมชระล่องเนื้อ | หนาวใด เปรียบเลย |
| อกพี่เยือกเย็นไกล | กอดเกี้ยว |
| พันผืนพัสตราไป | ปานกึ่ง กรแม่ |
| อุ่นอัคคีเสื้อเสี้ยว | ซีกนิ้วนางผงม |
| ๑๓๘. ลมพัดคือพิษต้อง | ตากทรวง |
| ๑๓๙. เอียงอกเทออกอ้าง | อวดองค์ อรเอย |
| ๑๔๐. ตราบขุนคิริข้น | ขาดสลาย แลแม่ |
| ๑๔๑. ร่ำรักร่ำเรื่องร้าง | แรมนวล นาฎฤา |
| เสนาะสนั่นดินครวญ | ครุ่นฟ้า |
| สารสั่งพี่กำสรวล | แสนเสน่ห์ นุชเอย |
| ควรแม่ไว้ต่างหน้า | พี่พู้นภายหลัง |
| ๑๔๒. นรินทร์นเรศไท้ | บริบาล |
| นิพนธ์พจน์พิสดารญาณ | ยศไว้ |
| กวีวรโวหาร | นายหนุ่ม |
| ควรแก่ปราชญ์ใดได้ | อ่านแล้วเยียรยอ |
| ๑๔๓. ใดใดโอษฐ์โอ่อ้าง | ตนดี |
| เอาปากเป็นกวี | เอ่ยคล้อย |
| หากหาญแต่วาที | เฉลยกล่าว ไฉนนา |
| ดุจหนึ่งแสงหิ่งห้อย | ส่องก้นตนเอง |
| ๑๔๔. โคลงเรื่องนิราศนี้ | นรินทร์อิน |
| รองบาทบวรวังถวิล | ว่าไว้ |
| บทใดปราชญ์ปวงฉิน | เชิญเปลี่ยน แปลงพ่อ |
| ปรุงเปรียบเสาวคนธ์ไล้ | เลือกลิ้มดมดู |