จังหวัดกระบี่มีมรดกทางวัฒนธรรมอันได้แก่โบราณสถานโบราณวัตถุ แหล่งโบราณคดี แหล่งประวัติศาสตร์ และสถาปัตยกรรมดีเด่น  เท่าที่สำรวจพบมีอายุตั้งแต่ ๓,๐๐๐ - ๕,๐๐๐ ปี
ภาพเขียนสีถ้ำผีหัวโต

            ถ้ำผีหัวโตอยู่ที่บ้านบ่อท่อ  ตำบลอ่าวลึกใต้  อำเภออ่าวลึก  เป็นถ้ำอยู่ในภูเขาหินปูนในกลุ่มเขาถ้ำลอดใต้ ในแนวเทือกเขาภูเก็ตหรือแนวเขาในกลุ่มหินราชบุรี  อายุประมาณ ๒๓๐ - ๓๔๕ ล้านปีมาแล้ว  ภายในถ้ำอากาศถ่ายเทได้สดวก และมีแสงสว่างส่องเข้าไปได้หลายทิศทาง  ภายในถ้ำมีหินงอกหินย้อยและแท่งหิน มีกองเปลือกหอยทับถมอยู่เป็นจำนวนมาก  มีทางขึ้นไปที่ปากถ้ำทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ  ภายในถ้ำแบ่งเป็นสองคูหาใหญ่ ๆ เชื่อมต่อกันได้เป็นบริเวณที่มีภาพเขียนสี
            นักโบราณคดีให้ความเห็นว่า  ชุมชนก่อนประวัติศาสตร์เป็นผู้สร้างผลงานเหล่านี้  อาจเป็นบันทึกเหตุการณ์ประจำวัน  พิธีกรรมความเชื่อ หรือใช้สื่อสารกันระหว่างกลุ่มชนก็เป็นได้  เจ้าของภาพเป็นพิธีชุมชนชาวน้ำหรือพวกที่อาศัยอยู่ตามเกาะในอ่าวพังงา และอ่าวลึกที่อยู่ล้อมรอบ  และชุมชนพื้นราบที่อาศัยถ้ำป่าเขาสัญจรทางบก  อย่างไรก็ตามภาพเขียนสีที่ถ้ำแห่งนี้น่าจะเป็นกลุ่มชนชาวน้ำ  อาจเป็นบรรพบุรุษของชาวเลในปัจจุบันก็ได้ อายุของภาพอยู่ระหว่าง ๓,๐๐๐ - ๕,๐๐๐ ปีมาแล้ว
            ชาวบ้านรู้จักถ้ำนี้มานานแล้ว  เดิมพบเศษกระดูกและหัวกระโหลกคนขนาดใหญ่  จึงได้ชื่อว่าถ้ำผีหัวโต  นักโบราณคดีชาวตะวันตกคนแรก ที่เขียนบทความเรื่องโบราณคดีสยาม ได้เขียนเกี่ยวกับภาพเขียนสีไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๕๕ และได้มีการศึกษาเพิ่มเติมออกไปในระยะต่อมา
            ตำแหน่งของภาพเขียนสีมีกระจายอยู่ทั่วไปในคูหาที่ ๑ และคูหาที่ ๒ มีทั้งที่เขียนไว้ในระดับต่ำและระดับสูง มีอยู่หลายกลุ่มด้วยกัน  กลุ่มใหญ่เป็นแนวยาวตลอดผนัง  กลุ่มเล็ก ๆ มีอยู่ตามซอกเพดานอยู่ทั่วไป  ภาพเขียนส่วนใหญ่มักอยู่ในตำแหน่งที่แสงสว่างส่อง  สามารถมองเห็นภาพได้ชัดเจน  ภาพแต่ละกลุ่มมีลักษณะเด่นในตัวเอง  ไม่ซ้ำกับกลุ่มอื่น
ภาพเขียนสีถ้ำไวกิ้ง (ถ้ำพญานาค)

            ถ้ำไวกิ้งอยู่ที่เกาะพีพีเล ตำบลอ่าวนาง  อำเภอเมือง ฯ เกาะพีพีเลอยู่กลางทะเลลึก  ห่างจากฝั่งออกไปประมาณ ๔๒ กิโลเมตร  เกาะพีพีและถ้ำไวกิ้ง เป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของจังหวัด  ถ้ำไวกิ้งเป็นแหล่งรังนกมีผู้ประมูลสัมปทานเก็บรังนก
            ถ้ำไวกิ้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของตัวเกาะ  ภายในถ้ำมีบริเวณกว้างขวาง สูงประมาณ ๘๐ เมตร มีหินงอกหินย้อยงดงาม  ภาพเขียนเขียนบนฝาผนังอยู่ในถ้ำทางด้านทิศตะวันออกและทางด้านทิศใต้  นักโบราณคดีสันนิษฐานว่า  รูปเรือที่เขียนในถ้ำไวกิ้งเป็นภาพที่เขียนในสมัยประวัติศาสตร์  อาจจะเป็นสมัยอยุธยา  โดยฝีมือของนักเดินเรือหรือพวกโจรสลัด ที่ซ่องสุมอยู่ในถ้ำแห่งนี้  จากการศึกษาเส้นทางเดินเรือจากฝั่งตะวันตกไปฝั่งตะวันออก  บริเวณหมู่เกาะพีพีเป็นจุดที่เรือสามารถแวะพักหลบมรสุม  ขนถ่ายสินค้าหาเสบียงอาหาร หรือซ่อมแซมเรือ  ภาพส่วนใหญ่ที่พบเป็นรูปเรือมีหลายแบบ  และไม่ได้เขียนขึ้นในเวลาเดียวกันแต่เป็นการเขียนอย่างต่อเนื่อง  นอกจากภาพเรือแล้วยังมีภาพล่าสัตว์และช้างอยู่ด้วย
            ภาพเรือที่ปรากฏมีหลายประเภทคือ เรือใบ ๓ เสา  พวกเรือสำเภาเรือโป๊ะจ้าย  เรือใบ ๒ เสา พวกเรือกำปั่น เรือฉลอม เรือที่ใช้กรรเชียง เรือใบยุโรป เรือใบอาหรับ เรือใบใช้กังหัน เรือกลไฟ
ภาพเขียนสีเพิงผาเขาเขียนในสระ

อยู่ที่แหลมไฟไหม้ บ้านไสโต๊ะคำ ตำบลแหลมสัก อำเภออ่าวลึก เป็นภาพบนเพิงผาในภูเขาหินปูน ที่ยื่นออกไปในทะเลเล็กน้อย  สภาพแวดล้อมเป็นป่าชายเลนมีไม้จำพวกแสมโกงกาง และตะบูน รอยบากที่มีภาพเขียนยาวประมาณ ๙ เมตร กว้างประมาณ ๕ เมตร สูงประมาณ ๓.๕๐ เมตร เป็นรูปคนและสัตว์  เขียนด้วยสีแดงและสีดำอยู่ทั่วไป มีภาพอื่น ๆ บ้างแต่ไม่ชัดเจน สีของภาพเลือนไปกับสีของผนังปูน จึงไม่สามารถเห็นชัดว่าเป็นรูปอะไร  อย่างไรก็ตามพอจะแบ่งประเภทของภาพได้ดังนี้             ภาพคน ระบายสีแดงทึบทั้งหมด เป็นภาพที่เด่นที่สุดของแหล่งนี้  รูปลักษณะคล้ายคนสองคนยืนติดกัน มี ๒ ศีรษะค่อนข้างชัด  เห็นแขนเพียง ๒ แขน เห็นขาครบ ๔ ขา ขนาดภาพสูงประมาณ ๕๐ เซ็นติเมตร             นอกจากนั้นเป็นภาพคนและภาพคล้ายคนอีก ๓ ภาพ  ภาพปลา ๒ ภาพ ภาพนก ๑ ภาพ  ภาพคล้ายแมงกะพรุน ๒ ภาพ ภาพสีดำคล้ายดอกไม้ ๑ ภาพ  ภาพสีดำคล้ายเรือ ๑ ภาพ  ภาพทางเรขาคณิต และภาพอื่น ๆ มีทั้งระบายสีและเส้นโครงร่างดูคล้ายดอกบัว  คล้ายพระจันทร์เสี้ยวคล้ายกากบาทติดต่อกัน และภาพรูปเหลี่ยมต่าง ๆ อีกเป็นจำนวนมาก

อยู่ที่ถ้ำโต๊ะหลวง บ้านนบ ตำบลหนองหิน อำเภออ่าวลึก เป็นถ้ำหินปูนอยู่บนที่ราบ  มีร่องรอยที่ราบลุ่มเป็นแนวผ่านเชิงเขา ซึ่งปัจจุบันตื้นเขินหมดแล้ว  เป็นเพิงผาและโพรงถ้ำ กว้างขวางซับซ้อนกันหลายชั้น  แต่ละชั้นมีหินงอกหินย้อยสวยงาม เป็นถ้ำโปร่ง  อากาศถ่ายเทได้สะดวก มีร่องรอยการอยู่อาศัย และประกอบกิจกรรมของมนุษย์มาแต่สมัยโบราณ  สภาพเดิมคงมีแหล่งน้ำเข้าถึง โพรงถ้ำเป็นที่พักอาศัยได้สะดวก             หลักฐานที่ค้นพบได้แก่เครื่องมือหินกระเทาะประเภทเครื่องมือขุด  ชิ้นส่วนกระดูกคนและสัตว์  เศษชิ้นส่วนเครื่องปั้นดินเผา  และภาพเขียนซึ่งเก่าไม่ถึงสมัยก่อนประวัติศาสตร์

อยู่ที่ถ้ำหมอเขียว บ้านหน้าชิง ตำบลกระบี่น้อย อำเภอเมือง ฯ  อยู่ในเทือกเขาหินปูนเทือกเดียวกันกับถ้ำอ่าวโกบ (หน้าชิง)  อยู่อีกฟากหนึ่งของกลุ่มภูเขากองและเขาช่องลม  อยู่ทางด้านทิศเหนือของอ่าวเขาโกบ  บริเวณโดยรอบเป็นที่ราบระหว่างเขา ตัวถ้ำนี้มีลักษณะเป็นหลืบลึกเข้าไปในผนังประมาณ ๓ เมตร  ส่วนที่เป็นคูหาด้านทิศตะวันตก - และตะวันออก เป็นเพิงสามารถใช้เป็นที่อยู่อาศัย  รวมทั้งเป็นที่ฝังศพได้ด้วย             จากการขุดค้นสำรวจ เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๔ ได้แบ่งชั้นดินออกเป็น ๖ ชั้น จากบนไปล่างตามลำดับดังนี้                  ๑  พบเศษภาชนะดินเผาเนื้อหยาบสีเทาเข้ม และสีดำ มีทั้งผิวเรียบและมีเชือกทาบ                  ๒  พบเครื่องมือหินและเครื่องมือกระดูก เป็นเครื่องมือหินขัด และหินกระเทาะ  เครื่องมือสะเก็ดหิน มีเครื่องมือกระดูกอยู่บางส่วน                  ๓  พบกระดูกสัตว์ใหญ่ และเปลือกหอยชนิดต่าง ๆ ทั้งหอยทะเล และหอยน้ำจืด                  ๔  พบหลักฐานเกี่ยวกับเมล็ดพืช                  ๕  หบหลักฐานเกี่ยวกับกองไฟในชั้นวัฒนธรรมต่าง ๆ มักพบร่วมกับกระดูกสัตว์ เมล็ดพืช ขวานหิน สะเก็ดหิน                  ๖  เครื่องประดับลูกปัดทำจากเปลือกหอย กระดูกสัตว์ และแผ่นหิน                  ๗  เครื่องกระดูกมีภาพแกะสลักเป็นลายเส้นแบบง่าย ๆ                  ๘  หลุมฝังศพและโครงกระดูก