อุทยานประวัติศาสตร์พิมาย

| หน้าแรก | หน้าต่อไป |

ปรางค์ประธาน

 
ตั้งอยู่ที่ศูนย์กลางของบริเวณปราสาทหินพิมาย ภายในศูนย์กลางขององค์ปรางค์ เป็นที่ประดิษฐานรูปเคารพของศาสนาพราหมณ์ และรูปเคารพที่มีชื่อว่ากมรเตงชคตวิมาย ตามที่ปรากฏในศิลาจารึก  ซึ่งอาจจะเป็นพระพุทธรูปของพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน ภายในองค์ปรางค์มีรางน้ำมนต์ไหลทะลุออกไปข้างนอก บริเวณดังกล่าวเป็นที่สรงน้ำของพุทธศาสนิกชนและพราหมณ์
องค์ปรางค์สร้างด้วยหินทรายสีขาว ฐานสี่เหลี่ยมย่อมุมไม้สิบสอง กว้าง ๑๘ เมตร ยาวประมาณ ๓๓ เมตร สูง ๒๘ เมตร มีซุ้มประตูทางเข้าปราสาท ๔ ทิศ ตามทับหลังและหน้าปันจำหลักเรื่องรามเกียรติ และเทพเจ้าทั้งสามของศาสนาพราหมณ์ คือพระศิวะ พระพรหมและพระนารายณ์ รวมทั้งพระอาทิพุทธ และเรื่องเกี่ยวกับพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน

ปรางค์พรหมทัต
 
สร้างด้วยศิลาแลงและหินทราย ฐานรูปสี่เหลี่ยมย่อมุม กว้างประมาณ ๑๕ เมตร สูง ๑๖ เมตร มีซุ้มประตูเข้าทั้งสี่ทิศ สร้างในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ (พ.ศ.๑๗๒๔ - ๑๗๖๓) ภายในองค์ปรางค์มีพระพุทธรูปในท่านั่งขัดสมาธิราบสลักจากหินทราย ชาวเมืองเรียกว่าท้าวพรหมทัต แต่นักโบราณคดีบางท่านสันนิษฐานว่า เป็นพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ กษัตริย์องค์สุดท้ายของอาณาจักรขอม

ปรางค์หินแดง
 
สร้างด้วยหินทรายสีแดงและศิลาแลง ฐานรูปสี่เหลี่ยมย่อมุม กว้างประมาณ ๑๒ เมตร สูง ๑๕ เมตร ภายในมีจำหลักหินรูปพระกาฬประทับบนนกแสก สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗

หอพราหมณ์

ตั้งอยู่ใกล้กันกับปรางค์หินแดง ทางด้านทิศเหนือ สร้างด้วยศิลาแลง รูปสี่เหลี่ยมขนาดกว้างประมาณ ๗ เมตร ข้างในตัวหอมีฐานรูปสี่เหลี่ยม ทำด้วยศิลาแลง มีศิวลึงค์ทำด้วยหินทรายอยู่หลายอัน

 

ลานชั้นใน
 
อยู่ภายในระเบียงคด เป็นที่ตั้งขององค์ปรางค์ต่าง ๆ และหอพราหมณ์ ตัวลานเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง ๕๘ เมตร ยาว ๖๖ เมตร


| หน้าแรก | หน้าต่อไป | บน |