เพลงไทยให้สาระ

| หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป |

ดวงใจ
คำร้อง บทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๖ ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน

โอ้ว่าดวงใจอยู่ไกลลิบ เหลือจะหยิบมาชมภิรมย์สรร

เหมือนดวงดาวแพรวพราวอยู่ไกลกัน ชิดสวรรค์สุดเอื้อมมาเชยชม

เสียแรงชื่ออุษานารี ไยไม่มีเทวามาอุ้มสม

ปล่อยให้นั่งฟูมฟกอกตรม ร้างระบมจิตใจดั่งไฟราน

อ้าองค์เทวสุรารักษ์ ทรงฤทธิ์สิทธิศักดิ์มหาศาล

ช่วยดลใจให้ชู้คู่ชีวัน เสียวซ่านเสน่หามาไวไว

ดวงใจในฝัน

...รำพึงรำพัน ฝันรัก รักเอยใฝ่หา	ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง
เป็นรอยพิศวาส ปักใจมั่นคง	ฝังใจพะวง หลงรอคอย
อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด คิดจนพร่ำเพ้อ	พาใจละเมอหมองหม่น คิดจนเลื่อนลอย
ยามนอน ถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย	คิดจนดาวลอยคล้อยเมฆา
ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา	จนใจ ไม่มีใครเมตตา เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย
บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน	บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย
ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย	เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา
ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา	จนใจ ไม่มีใครเมตตาเพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย
บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน	บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย
ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย	เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา

เดียวดาย

...ขวัญ เอ๋ย เคยภิรมย์ชิดชื่น สุขสันต์	หลง เพ้อฝัน รักมั่น มิทันจะเนิ่นเธอเมินหมาง
โอ้ อ้างว้างอารมณ์ ฤดี เหมือนโนรี จากคอน	หลงรังนอน ลืม พี่ เหมือนชีวี เดียวดาย เอกา
...โอ้ ดึกเดือนคล้อย เดือนเจ้าจะลอย จากตา	มอง นภายังเห็นดารา เรียงราย
เหลียวหา จนทิวาโฉมเจ้า แลหาย	หรือ รักแล้วแหนงหน่าย รักเอ๋ย ลืมง่ายใย เมินเฉย
โอ้ ใจเอ๋ยใจเลย แรมรอน ฉันยังจำ ติดต	ทุกทิวาคืนก่อน.หลืออาวรณ์ใจเอย ค่ำลง
โอ้ ใจสะท้อน จะหลับจะนอนพะวง	ลืมไม่ลงมันเหมือนมีมนต์ ดล ใจ...

เดือนครึ่งดวง
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน

เดือนครึ่งดวงฉายทั่ว ข้างแรมแสนมัวซีดสลัวมัวตา

เดือนครึ่งดวงฉายมา มืดมัวหนาเคยเด่นฟ้าคราเยือน

เดือนครึ่งดวงแสนเศร้า ครึ่งหนึ่งเห็นเงาครึ่งหนึ่งเว้าแรมเลือน

เดือนโอ้เดือนเอ๋ยเดือน ยิ่งดูยิ่งเหมือนใครเชือดเฉือนจันทร์เจ้า

คร่ำครวญมิวาย แม้กระต่ายยังแหนงหน่ายหายมึนเมา

เดือนมืดเป็นเงา รักของเราพลอยอับเฉาเศร้ากับจันทร์

เดือนครึ่งดวงลับไป เปรียบดังหัวใจแหว่งวิ่นหายตามกัน

ดังมีดคมร้อยพัน มากรีดใจฉันโศกศัลย์หนักหนา

โดมทองแห่งชีวิต

เธอเอาดวงใจพี่ไปครองอยู่	ควรได้ถนอมเชิดชู ค่อยเพียรเรียนรู้น้ำใจ
ใจจริง รักเธอล้นทรวงห่วงใย	สุดสวาทเธอนั้นเพียงใด ย่อมเรียนรู้ใจกันดี
...นางในดวงใจนั้นคือเธอแน่	นางอื่นหมื่นแสนไม่แล เฝ้าปองรักแท้เทวี
ใจเดียวรักเดียวมิคลายหน่ายหนี	เปรียบประดุจยอดขวัญชีวี เจ้าเอยรักพี่ยืนนาน
หากขาดน้องมาเคียง ร่วมเรียงคู่ชิด	ดุจดั่งชีวิตไร้ซึ่งแก่นสาร
จมในปลักตมแห่งความทุกข์ทรมาน	สุดเดินพ้นผ่านทางหมอง ยามไร้นวลน้องใจตรม
...เธอคือโคมทองของชีวิตพี่	นำส่องทางไว้ให้ดี เพื่อชีวิตนี้รื่นรมย์
เดินทางสายเดียวกลมเกลียวชื่นชม	ร่วมความสุขความทุกข์ระทม สู่ความภิรมย์ร่วมกัน
เธอคือโคมทองของชีวิตพี่	นำส่องทางไว้ให้ดี เพื่อชีวิตนี้รื่นรมย์
เดินทางสายเดียวกลมเกลียวชื่นชม	่ร่วมความสุขความทุกข์ระทม สู่ความภิรมย์ร่วมกัน...

ตราบสิ้นลมปราณ
คำร้อง นิตย์ อารี ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน

ฟ้าประทานรักมาให้พี่ แล้วใยหนอไม่ปราณี สาปพี่ให้ช้ำระทม

พรากน้องไปไกลร้าวใจเหลือข่ม รักเลือนเหมือนลม โชยไปไม่หวนคืนมา

ฟ้าประทมน้องมาให้พี่ กรรมเก่านั้นเฝ้าราวี สุดที่จะหมองอุรา

แต่นี้คงตรมชู้ชมไกลตา หนาวในวิญญา คอยแต่ผวาฝันหาดวงใจ

น้องเอยน้องรู้หรือเปล่า ว่าพี่ปวดร้าว ระทมขมขื่นแค่ไหน

ยามกินอาวรณ์ยามนอนเร่าร้อนทรวงใน ป่านฉะนี้ดวงใจ น้องคงร่ำไห้โศกเศร้าศัลย์

ฟ้าประทานรักเพียงผลาญพี่ นับวันหมองไหม้ทวี อกพี่สุดช้ำรำพัน

ชาตินี้มีกรรมรักจำไกลกัน นับคืนคอยวัน จนกว่าถึงวันที่ฉันสิ้นลม

ตารางดวงใจ

ดวงใจอาดูร สูญความรักในฤทัย

โอ้ชีวิตระทมตรมใน นั้นใครไหนเล่าดังเราตรอมตรม

สาปแล้วความรักเอย ชมเชยแต่ความระทม

ผ่านความช้ำขม เหยียบจมใต้พระธรณี

อารมณ์ซมซาน ร้างรานฤดีคิดไป

โลกจึงเหมือนตารางดวงใจ แม้ใครพบผ่านมารแห่งชีวี

ต่อนี้ไปไกลกัน ดวงจันทร์และดวงสุรีย์

จากกันเหมือนพี่ จากน้องที่ที่นองน้ำตา

ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ ไร้สุขเกิดกรรม โอ้จริงเหมือนคำพระศาสดา

อธิษฐานวาจา เกิดชาติใดหนาอย่ารักใคร ตารางดวงใจอย่าได้มาพาล

ดวงใจอาดูร สูญความรักไปแล้วเอย

ผ่านไปเหมือนดังลมรำเพย ชิดเชยแล้วจากดังกรรมบันดาล

ฝากฝันลอยตามลม ระทมอยู่ในดวงมาลย์

ชั่วชีวิตผ่าน บาปซ้ำระกำดวงใจ

ถึงเธอ
คำร้อง ชอุ่ม ปัญจพรรค์ ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน

จำเรียงถ้อยร้อยคำทำเป็นเพลง ให้วังเวงเสนาะจิตคิดถวิล

ขอฝากเสียงฝากเสียงแทนเสียงพิณ คราใดยินจงคิดถึงตรึงติดใจ

เธออยู่ไหนฝากลมไปให้ถึงเธอ ประโลมใจไว้เสมอไม่ห่างหาย

ระรื่นจิตพิสวาสไม่คลาดคลาย ฝากเสียงไว้ชื่นแทนกายแนบใจเธอ

ทะเลไม่เคยหลับ

...มอง ซิมองทะเล เห็นลม คลื่นเห่จูบหิน	บาง ครั้งมันบ้าบิ่น กระแทก หินดัง ครืน ครืน
ทะเล ไม่เคยหลับไหล ใครตอบ ได้ไหม ไฉน จึงตื่น	บาง ครั้งยังสะอื้น ทะเลมันตื่น อยู่ร่ำ ไป
ทะเล หัวใจของเรา แฝง เอา รักแอบเข้าไวั	ดู ซิเป็นไปได้ ตื่นใจเหมือนดัง ทะเล ครวญ
ยาม หลับไหล ชั่วคืน ก็ถูก คลื่นฝัน ปลุกฉัน รัญจวน	ใจ รักจึง เรรวน มิเคย จะหลับ เหมือนกับ ทะเล
...ทะเล หัวใจของเรา แฝง เอา รักแอบเข้าไว้	ดู ซิเป็นไปได้ ตื่นใจเหมือนดัง ทะเลครวญ
ยาม หลับไหล ชั่วคืน ก็ถูก คลื่นฝัน ปลุกฉัน รัญจวน	ใจ รักจึง เรรวน มิเคย จะหลับ เหมือนกับทะเล....

ท่าฉลอม

พี่ อยู่ไกลถึงท่าฉลอม	แต่พี่ไม่ตรอมเพราะรักพยอม ยามยาก
ออกทะเล จะหาปลา มาฝาก	แม่คุณขวัญใจคนยาก รับของฝากจากพี่ได้ไหม
โปรด เมตตารักพี่สักนิด	พี่มอบชีวิตอุทิศให้สาว มหาชัย
แบกความรัก ข้ามทะเล มาให้	ฝ่าลมและคลื่นเท่าไหร่ รักจึงได้ว่ายน้ำข้ามมา
ท่าฉลอม กับมหาชัย	จะคิดทำไมว่าไกล เชื่อมความรักไว้ดีกว่า
บอกเพียงสักคำ ว่าไม่รักจะหักใจลา	ซ่อนตัวตามประสา จะหนีซ่อนหน้า ห่างไกล
เรื่อง ทะเลนั้นพี่พอรู้	แต่เรื่องเจ้าชู้ไม่รู้จะทำ ฉันใด
หยั่งทะเลพอคะเน ดูได้	แต่ความรักเกินครวญใคร่ ลึกเท่าไหร่ไม่รู้หยั่งถึง
ท่าฉลอม กับมหาชัย	จะคิดทำไมว่าไกล เชื่อมความรักไว้ดีกว่า
บอกเพียงสักคำว่าไม่รักจะหักใจลา	ซ่อน ตัวตามประสาจะหนีซ่อนหน้า ห่าง ไกล
เรื่อง ทะเลนั้นพี่พอรู้	แต่เรื่องเจ้าชู้ไม่รู้จะทำ ฉันใด
หยั่งทะเล พอคะเน ดูได้	แต่ความรักเกินครวญใคร่ ลึกเท่าไหร่ไม่รู้ หยั่งถึง

ทาษเทวี

บุญฉันมีแต่คงไม่ถึง	ฟ้าจึงไม่เวทนา
คอยเฝ้าแต่คอยทุกครา	ดวงจันทราไม่ลอยเลื่อนมาใกล้เรา
คงแหงนคอยแต่คอยหาย	เสียดายดวงจันทร์ไม่บรรเทา
ลอยลับไม่เหลือแม้เงา	รู้หรือเปล่าว่าเรานี้ ช้ำชอกฤดี
เธอเป็นดอกฟ้า	รู้ไหมว่าเราเป็นดั่งทาสเทวี
แม้ไม่ปรานีทาสนี้คงระทมอยู่เรื่อยไป	รอฉันรอด้วยใจวิงวอน
ขอบังอรเมตตารักฝากใจ	เพียง ...ยิ้มสักนิดฤทัย
ฉันคงพองเรื่อยไป	ด้วยธุลีเมตตาของเธอ

ที่รัก

นานแล้วที่หลง พะวงมิหน่าย.	นานแล้วที่หมาย จะได้ ภิรมย์.
นานแล้วที่รัก คอยจะชื่นชม.	นาน แล้ว รักเพียงลมลม ตรมเช้า ค่ำ.
ที่รัก นะรัก แต่ใจ มิกล้า.	ที่ช้า นะช้า มิกล้าเผยคำ.
ที่คิด นะคิด กลัว อกจะช้ำ.	เอ่ย คำ แล้วเจ้าจะทำ ช้ำ ใจ.
อย่าเหมือนน้ำค้าง พราวพร่างใบพฤกษ์.	พอยามดึก เหมือนดังจะดื่ม กิน ได้.
พอ รุ่งราง ก็จางหายไป.	รู้แน่แก่ใจ ได้แต่ ระทมชีวี.
ที่รัก นะรัก เพราะเทพเสริมส่ง.	ที่หลง นะหลง เพราะพี่ แสนดี.
ที่รัก ที่หลง พะวง อย่างนี้.	กลัว ใคร เขามาแย่งพี่ ไป ครอง.
อย่าเหมือนน้ำค้าง พราวพร่างใบพฤกษ์.	พอยามดึก เหมือนดังจะดื่ม กิน ได้.
พอ รุ่งราง ก็จางหายไป.	รู้แน่แก่ใจ ได้แต่ ระทมชีวี.
ที่รัก นะรัก เพราะเทพเสริมส่ง.	ที่หลง นะหลง เพราะพี่ แสนดี.
ที่รัก ที่หลง พะวง อย่างนี้.	กลัว ใคร เขามาแย่งพี่ ไป ครอง.

ทุ่งรวงทอง

ทุ่ง เอ๋ย ทุ่งรวงทอง เห็น	ข้าวออกรวงน่ามอง	ดุจแสงทองสีแห่งศรัทธา
พี่มาได้ยล นฤมลนวลน้องบ้านนา	ถึงจะสวยตามประสา	ก็โสภาเหนือกว่านางใด
...ทุ่ง เอ๋ย ทุ่งรวงทอง	น้ำเปี่ยมอยู่ริมฝั่งคลอง	เช่นพี่รัก น้องเปี่ยมฤทัย
สะพานเชื่อมคลอง เหมือนพี่กับน้องเชื่อมใจ	ถึงอยู่แสนไกลแค่ไหน	เชื่อมหัวใจให้สมปอง
...พี่ เยือน ถึงถิ่น	น้องเอยอย่าหมิ่น	น้ำใจเพื่อนใหม่ จะหมอง
ขออยู่ ขอตายจนวันสุดท้ายกับน้อง	ให้ทุ่ง รวงทอง	นี้เป็นเจ้าของ เรือน ตาย
...ทุ่ง เอ๋ย ทุ่งรวงทอง	แม้นหากขาดพี่ ขาดน้อง	ทุ่งรวงทองก็หมดความหมาย
...พี่มาจากกรุง หมายมุ่งมาหาเพื่อนตาย	รับปากรักพี่ได้ไหม	โอ้ขวัญใจ ทุ่งรวงทอง
...ทุ่ง เอ๋ย ทุ่งรวงทอง	แม้นหากขาดพี่ขาดน้อง	ทุ่งรวงทองก็หมดความหมาย
พี่มาจากกรุงหมายมุ่งมาหาเพื่อนตาย	รับปากรักพี่ได้ไหม	โอ้ขวัญใจทุ่ง...รวง...ทอง...