| | หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | ชาติไทย | ศาสนา | พระมหากษัตริย์ | |
| อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ ภควา | พุทฺธํ ภควนฺตํ อภิวาเทมิ (กราบ) |
| สฺวากฺขาโต ภควาตา ธมฺโม | ธมฺมํ นมสฺสามิ (กราบ) |
| สุปฏิปนฺโน ภควโต สาวก สงฺโฆ | สงฺฆํ นมามิ (กราบ) |
| องค์ใดพระสัมพุทธ | สุวิสุทธสันดาน |
| ตัดมูลเกลศมาร | บ มิหม่น มิหมองมัว |
| หนึ่งในพระทัยท่าน | ก็เบิกบานคือดอกบัว |
| ราคี บ พันพัว | สุวคนธกำจร |
| องค์ใดประกอบด้วย | พระกรุณาดังสาคร |
| โปรดหมู่ประชากร | มละโอฆกันดาร |
| ชี้ทางบรรเทาทุกข์ | และชี้สุขเกษมสานต์ |
| ชี้ทางพระนฤพาน | อันพ้นโศกวิโยคภัย |
| พร้อมเบญจพิธจัก | ษุจรัสวิมลใส |
| เห็นเหตุที่ใกล้ไกล | ก็เจนจบประจักษ์จริง |
| กำจัดน้ำใจหยาบ | สันดานบาปแห่งชายหญิง |
| สัตว์โลกได้พึ่งพิง | มละบาปบำเพ็ญบุญ |
| ข้าขอประณตน้อม | ศิระเกล้าบังคมคุณ |
| สัมพุทธการุญ | ญภาพนั้นนิรันดร ฯ (กราบ) |
| ธรรมะคือคุณากร | ส่วนชอบสาธร |
| ดุจดวงประทีปชัชวาล | |
| แห่งองค์พระศาสดาจารย์ | ส่องสัตว์สันดาน |
| สว่างกระจ่างใจมล | |
| ธรรมใดนับโดยมรรคผล | เป็นแปดพึงยล |
| และเก้ากับทั้งนฤพาน | |
| สมญาโลกอุดรพิสดาร | อันลึกโอฬาร |
| พิสุทธิ์พิเศษสุกใส | |
| อีกธรรมต้นทางครรไล | นามขนานขานไข |
| ปฏิบัติปริยัติเป็นสอง | |
| คือทางดำเนินดุจคลอง | ให้ล่วงลุปอง |
| ยังโลกอุดรโดยตรง | |
| ข้าขอโอนอ่อนอุตมงค์ | นบธรรมจำนง |
| ด้วยจิต และกายวาจา ฯ | (กราบ) |
| สุปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสงฺโฆ | อุชุปฏิปันโน ภควโต สาวกสงฺโฆ |
| ญายปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสงฺโฆ | สามีจิปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสงฺโฆ |
| ยทิทํ จตฺตาริ ปุริสยุคานิ | อฏฺฐปุริสปุคคลา เอส ภควโต สาวกสงฺโฆ |
| อาหุเนยฺโย ปาหุเนยฺโย ทกฺขิเนยฺโย | อญฺชลีกรณีโย อนุตฺตรํ ปุญญกฺเขตฺตํ โลกสฺสาติ |
| สงฆ์ใดสาวกศาสดา | รับปฏิบัติมา |
| แต่องค์สมเด็จภควัน | |
| เห็นแจ้งจตุสัจเสร็จบรร | ลุทางที่อัน |
| ระงับและดับทุกข์ภัย | |
| โดยเสด็จพระผู้ตรัสไตร | ปัญญาผ่องใส |
| สะอาดและปราศมัวหมอง | |
| เหินห่างทางข้าศึกปอง | บ มิลำพอง |
| ด้วยกายและวาจาใจ | |
| เป็นเนื้อนาบุญ อันไพ | ศาลแก่โลกัย |
| และเกิดพิบูลย์พูนผล | |
| สมญาเอารสทศพล | มีคุณอนนต์ |
| เอนกจะนับเหลือตรา | |
| ข้าขอนบหมู่พระศรา | พกทรงคุณา |
| นุคุณประดุจรำพัน | |
| ด้วยเดชบุญข้าอภิวันท์ | พระไตรรัตน์อัน |
| อุดมดิเรกนิรัตศัย | |
| จงช่วยขจัดโพยภัย | อันตรายใดใด |
| จงดับและกลับเสื่อมสูญ | (กราบ) |
| พาหุ ํ สหสฺ สมภินิมฺมิตสาวุธนฺตํ | คฺรีเมขลํ อุทิตโฆรสเสนมารํ |
| ทานาทิธมฺมวิธินา ชิตวา มุนินฺโท | ตนฺ เตชสา ภวตุเต ชยสิทฺธิ นิจฺจํ |
| (สวดทำนองสรภญญะ) | |
| ปางเมื่อพระองค์ปะระมะพุท | ธะวิสุทธะศาสดา |
| ตรัสรู้อนุตตะระสะมา | ธิ ณ โพธิบัลลังก์ |
| ขุนมารสหัสสะพหุพา | หุวิชาวิชิตขลัง |
| ขี่คีริเมขะละประทัง | คชะเหี้ยมกระเหิมหาญ |
| แสร้งเสกสะราวุธะประดิษฐ์ | กละคิดจะรอนราญ |
| รุมพลพหลุพยุหปาน | พระสมุททะนองมา |
| หวังเพื่อผจญวะระมุนิน | ทะสุธินะราชา |
| พระปราบพหล พยุหะมา | ระมะเลืองมะลายสูญ |
| ด้วยเดชะองค์พระทศพล | สุวิมละไพบูลย์ |
| ทานาทิธรรมะวิธิกูล | ชยะน้อมมโนตาม |
| ด้วยเดชะสัจจะวะจะนา | และนมามิองค์สาม |
| ขอจงนิกรพละสยาม | ชยะสิทธิทุกวาร |
| ถึงแม้จะมีอริวิเศษ | พละเดชะเทียมมาร |
| ขอไทยผจญพิชิตะผลาญ | อริแม้นมุนินทร ฯ (กราบ ๓ ครั้ง) |
| อนนฺตคุณสมฺปนฺนา | ชเนตฺติ ชน กา อุโภ |
| มยฺหํ มาตา ปิตูนํว | ปาเท วันทามิ สาทรํ |
| ปาเจราจริยา โหนติ | คุณุตฺตรา นุสาสกา |
| ข้าขอนบน้อม สักการ | บูรพคณาจารย์ |
| ผู้กอปรประโยชน์ศึกษา | |
| ทั้งท่านผู้ประสาทวิชา | อบรมจริยา |
| แด่ข้าในกาลปัจจุบัน | |
| ข้าขอเคารพอภิวันท์ | ระลึกคุณอนันต์ |
| ด้วยใจนิยมบูชา | |
| ขอเดชกตเวทิตา | อีกวิริยะพา |
| ปัญญาให้เกิดแตกฉาน | |
| ศึกษาสำเร็จทุกประการ | อายุยืนนาน |
| อยู่ในศีลธรรมอันดี | |
| ให้เกิดเป็นเกียรติเป็นศรี | ประโยชน์ทวี |
| แด่ชาติและประเทศไทย เทอญ | |
| ปญฺญาวุฒิกเรเตเต | ทินฺโนวาเท นมามิหํ |
| ข้าวรพุทธเจ้า | เอามโนและศิระกราน |
| นบพระภูมิบาล | บุญญดิเรก |
| เอกบรมจักรินทร์ | พระสยามมินทร์ |
| พระยศยิ่งยง | เย็นศิระเพราะพระบริบาล |
| ผลพระคุณ ธ รักษา | ปวงประชาเป็นสุขศานต์ |
| ขอบันดาล ธ ประสงค์ใด | จงสฤษฏ์ดัง |
| หวังวรหฤทัย | ดุจถวายชัย ชโย ฯ |
| | หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | ชาติไทย | ศาสนา | พระมหากษัตริย์ | บน | |