ฝ่ายนางมณฑามเหสี นับแต่พระธิดาและพระสามีจากนครไปก็เป็นทุกข์ร้อนรออยู่ถึงขวบปีก็ยังไม่กลับมา พระมเหสีมีชันษาได้ห้าสิบสามแต่ยังงามพร้อม พอได้ทราบข่าวว่านางสุวรรณมาลีกลับมาก็ดีใจยิ่งนัก มาคอยท่าอยู่หน้าแพ นางสุวรรณมาลีขอพาสินสมุทและนางอรุณรัศมีขึ้นจากเรือ เพื่อเข้าไปเฝ้าพระชนนี ทูลบอกพระอภัยมณีและศรีสุวรรณว่า พรุ่งนี้จะมาทูลเชิญเข้าเมือง และขอให้ทั้งสององค์อยู่พักก่อนสักหนึ่งเดือน จึงค่อยกลับไปเมือง เมื่อนางพบพระชนนีแล้ว ก็ได้ทูลเรื่องแต่หนหลังให้ทรงทราบแล้ว พระชนนีก็ให้ไปเชิญพระอภัยเข้าเมือง เพื่อให้ขึ้นครองราชสมบัติ แล้วตรัสสั่งให้เตรียมงาน
            วันรุ่งขึ้น นางสุวรรณมาลีกับพระชนนี พร้อมทั้งสองกุมารและพงศาคณาญาติ ก็ไปทูลเชิญพระอภัยมณีขึ้นครองเมือง พระอภัยทูลว่าตนไม่ได้ทำความชอบอะไร เดิมทีอยู่เกาะแก้วพิสดารก็ได้อาศัยเรือของพระบิดา กลับเมืองจนเรือแตก เมื่อคราวรบกับทัพลังกาก็ไม่ได้ช่วยพระธิดา เป็นความผิดติดตัวมาจนพระธิดากริ้วโกรธ จึงไม่ควรจะได้ไอศวรรย์ เมื่อพระธิดากลับเขตคันแล้ว ตนก็จะขอลาไป
            พระชนนีก็อ้อนวอนให้พระอภัยอยู่ครองเมือง แล้วเตือนพระธิดาให้ช่วยอ้อนวอนพระอภัย พระธิดาจึงแกล้งให้หลานเลี้ยงกับลูกน้อย ช่วยอ้อนวอนแทนตน หลังจากนั้นก็ได้มอบราชสมบัติให้พระอภัย

| ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | บน |