| | หน้าแรก | หน้าต่อไป | พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ | |
| โคลง | ||
| ค แกงไก่มัศหมั่นเนื้อ | นพคุณ พี่เอย | |
| หอมยี่หร่ารสฉุน | เฉียบร้อน | |
| ชายใดบริโภคภุญช์ | พิศวาส หวังนา | |
| แรงอยากยอหัตถ์ข้อน | อกให้หวนแสวง ฯ | |
กาพย์ |
||
| ค มัศหมั่นแกงแก้วตา | หอมยี่หร่ารสร้อนแรง | |
| ชายใดได้กลืนแกง | แรงอยากให้ไฝ่ฝันหา | |
| ค ยำใหญ่ใส่สารพัด | วางจานจัดหลายเหลือตรา | |
| รสดีด้วยน้ำปลา | ยี่ปุ่นล้ำยำยวนใจ | |
| ค ตับเหล็กลวกหล่อนต้ม | เจือน้ำส้มโรยพริกไทย | |
| โอชาจะหาไหน | ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง | |
| ค หมูแนมแหลมเลิศรส | พร้อมพริกสดใบทองหลาง | |
| พิศห่อเห็นรางชาง | ห่างห่อหวนป่วนใจโหย | |
| ค ก้อยกุ้งปรุงประทิ่น | วงถึงลิ้นดิ้นแดโดย | |
| รสทิพย์หยิบมาโปรย | ฤาจักเปรียบเทียบทันขวัญ | |
| ค เทโพพื้นเนื้อท้อง | เป็นมันย่องล่องลอยมัน | |
| น่าซดรสครามครัน | ของสวรรค์เสวยรมย์ | |
| ค ความรักยักเปลี่ยนท่า | ทำน้ำยาอย่างแกงขม | |
| กลอ่อมกล่อมเกลี้ยวกลม | ชมไม่วายคลับคล้ายเห็น | |
| ค เข้าหุงปรุงอย่างเทศ | รสพิเศษใส่ลูกเอ็น | |
| ใครหุงปรุงไม่เป็น | เช่นเชิงมิตรประดิษฐ์ทำ | |
| ค เหลือรู้หมูป่าต้ม | แกงขั้วส้มใส่ระกำ | |
| รอยแจ้งแห่งความขำ | ช้ำทรวงเศร้าเจ้าตรากตรอม | |
| ค ช้าช้าพล่าเนื้อสด | ฟุ้งปรกกฎรสขึ่นหอม | |
| คิดความยามถนอม | สนิทเนื้อเจือเสาวคนธ์ | |
| ค ล่าเตียงคิดเตียงน้อง | นอนเตียงทองทำเมืองบน | |
| ลดหลั่นชั้นชอบกล | ยลอยากนิทร์คิดแนบนอน | |
| ค เห็นหรุ่มรุมทรวงเศร้า | รุ่มรุ่มเร้าคือไฟฟอน | |
| เจ็บไกลใจอาวรณ์ | ร้อนรุมรุ่มกลุ้มกลางทรวง | |
| ค รังนกนึ่งน่าซด | โอชารสกว่าทั้งปวง | |
| นกพรากจากรังรวง | เหมือนเรียมร้างห่างห้องหวน | |
| ค ไตปลาเหมือนแสร้งว่า | ดุจวาจากระบิดกระบวน | |
| ใบโสกบอกโศกครวญ | ให้พี่เศร้าเจ้าดวงใจ | |
| ค ผักโฉมชื่อเพราะพร้อง | เป็นโฉมน้องฤาโฉมไหน | |
| ผักหวานซ่านทรวงใน | ใคร่ครวญรักผักหวานนาง ฯ | |
| | หน้าแรก | หน้าต่อไป | พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร | บน | |