| | หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ | |
| โคลง | ||
| ค ผลชิดแช่อิ่มโอ้ | เอมใจ | |
| หอมชื่นกลืนหวานใน | อกชู้ | |
| รื่นรื่นรสรมย์ใด | ฤาดุจ นี้แม่ | |
| หวานเลิศเหลือรู้รู้ | แต่เนื้อนงพาล ฯ | |
กาพย์ |
||
| ค ผลชิดแช่อิ่มอบ | หอมตระหลบล้ำเหลือหวาน | |
| รสไหนไม่เปรียบปาน | หวานเหลือแล้วแก้วกลอยใจ | |
| ค ตาลเฉาะเหมาะใจจริง | รสเย็นยิ่งยิ่งเย็นใจ | |
| คิดความยามพิสมัย | หมายเหมือนจริงยิ่งอยากเห็น | |
| ค ผลจากเจ้าลอยแก้ว | บอกความแล้วจากจำเป็น | |
| จากช้ำน้ำตากระเด็น | เป็นทุกท่าหน้านวลแตง | |
| ค หมากปรางนางปอกแล้ว | ใส่โถแก้วแพร้วพรายแสง | |
| ยามชื่นรื่นโรยแรง | ปรางอิ่มอาบซาบนาสา | |
| ค หวนห่วงม่วงหมอนทอง | อีกอกร่องรสโอชา | |
| คิดความยามนิทรา | อุราแนบแอบอกอร | |
| ค ลิ้นจี่มีครุ่นครุ่น | เรียกส้มฉุนใช้นามกร | |
| หวลถวิลลิ้นลมงอน | ชอ้อนด้วยร้อยกระบวน | |
| ค พลับจีนจักด้วยมีด | ทำประณีตน้ำตาลกวน | |
| คิดโอษฐ์อ่อนยิ้มยวน | ยลยิ่งพลับยับยับพลัน | |
| ค น้อยหน่านำเมล็ดออก | ปล้อนเปลือกปอกเป็นอัศจรรย์ | |
| มือใครใครจักทัน | เทียบเทียมที่ฝีมือนาง | |
| ค ผลเกดพิเศษสด | โอชารสล้ำเลิศปาง | |
| คำนึงถึงเอวบาง | สางเกศเส้นขนเม่นสวย | |
| ค ทับทิมพริ้มตาตรู | ใส่จานดูดุจเม็ดพลอย | |
| สุกแดงแสงจักย้อย | อย่างแหวนก้อยแก้วตาชาย | |
| ค ทุเรียนเจียนตองปู | เนื้อดีดูเหลืองเรืองพราย | |
| แม้นศรีฉวีกาย | สายสวาทพี่ที่คู่คิด | |
| ค ลางสาดแสวงเนื้อหอม | ผลงอมงอมรสหวานสนิท | |
| กลืนพลางทางเพ่งพิศ | คิดยามสารทยาตรามา | |
| ค ผลเงาะไม่งามแงะ | มล่อนเมล็ดและเหลือปัญญา | |
| หวนเห็นเช่นรจนา | จ๋าเจ้าเงาะเพราะเห็นงาม | |
| ค สละสำแลงผล | คดลำต้นแน่นหนาหนาม | |
| ท่าทิ่มปิ้มปึนกาม | นามสละละเมตตา ฯ | |
| | หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร | บน | |