| | หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ | |
| โคลง | ||
| ค สังขยาหน้าไข่คุ้น | เคยมี | |
| แกมกับข้าวเหนียวสี | โสกย้อม | |
| เป็นนัยนำวาที | สมรแม่ มาแม่ | |
| แถลงว่าโศกเสมอพ้อม | เพียบแอ้อกอร | |
กาพย์ |
||
| ค สังขยาหน้าตั้งไข่ | เข้าเหนียวใส่สีโสกแสดง | |
| เป็นนัยไม่เคลือบแคลง | แจ้งว่าเจ้าเศร้าโศกเหลือ | |
| ค ซ่าหริ่มลิ้มหวานล้ำ | แทรกใส่น้ำกระทิเจือ | |
| วิตกอกแห้งเครือ | ได้เสพย์หริ่มพิมเสนโรย | |
| ค ลำเจียกชื่อขนม | นึกโฉมฉมหอมชวนโชย | |
| ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย | โหยไห้หาบุหงางาม | |
| ค มัศกอดกอดอย่างไร | น่าสงสัยใคร่ขอถาม | |
| กอดเคล้นจะเห็นความ | ขนมนามนี้ยังแคลง | |
| ค ลุตตี่นี้น่าชม | แผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผง | |
| โอชาหน้าไก่แกง | แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย | |
| ค ขนมจีบเจ้าจีบห่อ | งามสมส่อประพิมประพาย | |
| นึกน้องนุ่งจีบถวาย | ชายพกจีบกลีบแนบเนียน | |
| ค รสรักยักลำนำ | ประดิษฐ์ทำขนมเทียน | |
| คำนึงนิ้วนางเจียน | เทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลม | |
| ค ทองหยิบทิพย์เทียมทัด | สามหยิบชัดน่าเชยชม | |
| หลงหยิบว่ายาดม | ก้มหน้าเมินเขินขวยใจ | |
| ค ขนมผิงผิงผ่าวร้อน | เพียงไฟฟอนฟอกทรวงใน | |
| ร้อนนักรักแรมไกล | เมื่อไรเห็นจะเย็นทรวง | |
| ค รังไรโรยด้วยแป้ง | เหมือนนกแกล้งทำรังรวง | |
| โอ้อกนกทั้งปวง | ยังยินดีด้วยมีรัง | |
| ค ทองหยอดทอดสนิท | ทองม้วนมิดคิดความหลัง | |
| สองปีสองปิดบัง | แต่ลำพังสองต่อสอง | |
| ค งามจริงจ่ามงกุฎ | ใส่ชื่อดุจมงกุฎทอง | |
| เรียมร่ำคำนึงปอง | สอิ้งน้องนั้นเคยยล | |
| ค บัวลอยเล่ห์บัวงาม | คิดบัวกามแก้วกับตน | |
| ปลั่งเปล่งเคร่งยุคล | สวนนุชดุจประทุม | |
| ค ช่อม่วงเหมาะมีรส | หอมปรากฏกลโกสุม | |
| คิดสีสไบคลุม | หุ้มห่มม่วงดวงพุดตาล | |
| ค ฝอยทองเป็นยองใย | เหมือนเส้นไหมไข่ของหวาน | |
| คิดความยามเยาวมาลย์ | เย็บชุนใช้ไหมทองจีน ฯ | |
| | หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร | บน | |