| หน้าแรก | ย้อนกลับ | พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ |

โคลง
ค หวนเห็นหีบหมากเจ้า		จัดเจียน มาแม่
พลูจีบต่อยอดเนียน		น่าเคี้ยว
กลี่กล่องกระวานเขียน		มือยี่ ปุ่นเอย
บุหรี่ใส่กล่องเงี้ยว		ลอบให้เหลือหาญ ฯ
กาพย์
ค หมากเจียนเจ้างามปลอด		พลูต่อยอดน่าเอ็นดู
กระวานอีกกานพลู		บุหรี่ให้ใจเหลือหาญ
ค เช็ดหน้าชุบน้ำอบ		หอมตระหลบดอกดวงมาลย์
บังอรซ่อนใส่พาน		ส่งมาให้ไม่เว้นวัน
ค เดือนสามสำเภามา		มีใบชาชาติจุหลัน
ถ้ำคู่อยู่เคียงกัน		กลับให้เห็นเป็นปฤษณา
ค เดือนห้าหน้าร้อนจัด		เจ้าให้พัดด้ามจิ้วมา
เรื่องร้อนผ่อนเพทนา		เพื่อพนิดาไม่ละเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ค คำนึงถึงเดือนหก		ทั่วทายกตามโคมเคย
งามสุดนุชพี่เอย		ได้เห็นกันวันบูชา
ค เดือนแปดวันเพ็ญเจ้า		ย่อมไปเข้าพระพรรษา
รับศีลอย่างสีกา		ด้วยเจตนาจำนงใน
ค เห็นนวลครวญครุ่นคิด		กำเริบจิตต์วาบหวั่นไหว
ไปได้ก็จะไป		โอบเอวอุ้มพุ่มพวงพยุง
ค ยามฝนดลเดือนสิบ		เริ่มเข้าทิพย์เจ้าจะหุง
หาของต้องการปรุง		มุ่งใจจิตต์ประดิษฐ์ประดอย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ค เดือนสิบเอ็ดเด็ดแดดิ้น		ยามกฐินทุกวันคอย
เห็นเรือไล่ถี่ซอย		กลอยกลับเห็นเช่นแรกสม
ค คิดรูปน่ารักเหลือ		คิดนุ่มเนื้อน่าเชยชม
คิดเนตรขำค้อนคม		ผมหอมชื่นรื่นสุคนธ์
ค ฤดูเดือนสิบสอง		หญิงชายซ้องแซ่อึงอล
ขึ้นล่องท่องเที่ยวชล		ยลผ้าป่าราตรีกาล
ค เซงแซ่เสียงเภรี		ปานเรียมตีทรวงประหาร
พาทย์ฆ้องก้องกังวาล		สารดุจน้องร้องเรียกเรียม
ค ทุกลำลอบเล็งลักษณ์		ไม่พบพักตร์เจ้างามเสงี่ยม
ดูไหนไม่เทียบเทียม		ร่วมรักเรียมรูปร่างรัด