อุทยานแห่งชาติเขาลำปี-หาดท้ายเหมือง

| ย้อนกลับ | หน้าต่อไป |
 loading picture
ข้อมูลทั่วไป
            บริเวณเขาลำปีและหาดท้ายเหมือง  ได้รับการกำหนดให้เป็นป่าถาวรของชาติเมื่อปี พ.ศ. 2504 และได้จัดตั้งเป็นป่าสงวนแห่งชาติเมื่อปี พ.ศ. 2526  ต่อมาได้ยกฐานะเป็นอุทยานแห่งชาติ เมื่อปี พ.ศ. 2529  เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 52 ของประเทศไทย  มีพื้นที่ประมาณ 72 ตารางกิโลเมตร  อยู่ในอำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา

ลักษณะภูมิประเทศและลมฟ้าอากาศ
 loading picture
อุทยานแห่งชาติแห่งนี้มีสภาพพื้นที่สองส่วน คือบริเวณหาดท้ายเหมืองซึ่งอยู่ริมทะเลอันดามัน  และบริเวณเทือกเขาลำปี ซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่งของถนนเพชรเกษม  เทือกเขาลำปีประกอบด้วย ภูเขาหลายลูกเป็นภูเขาหินอัคคี  จำพวกหินแกรนิต อายุ 140-60 ล้านปี ได้แก่  เขาจู้จี้  เขาขนิม  เขาลำปี  เขาควนตาไชย  เขาโตนย่านไทร  มียอดเขาที่สูงสุดคือยอดเขาขนิม  สูงประมาณ 622 เมตร จากระดับน้ำทะเล มีลำน้ำหลายสายเกิดจากเทือกเขาลำปี  และไหลลงสู่ทะเลอันดามัน ทางทิศตะวันออกของอ่าวท้ายเหมืองได้แก่ คลองขนิม  คลองลำปี  คลองลำหลัง  คลองพลุ  และบางสายไหลออกทางทิศตะวันออกของเขาลำปีได้แก่ คลองคำนึง  คลองอินทนิน  และคลองบางปอ บริเวณหาดท้ายเหมืองเป็นชายหาด ซึ่งเกิดจากการกัดเซาะของคลื่นทะเล  ทำให้เป็นสันดอนทรายยื่นทะแยงขึ้นไป จากอำเภอท้ายเหมืองขนานไปกับผืนแผ่นดินใหญ่  ปลายสุดของหาดเป็นแหลมชื่อ แหลมอ่าวขาม มีลักษณะชายหาดเป็นที่ราบมีความยาวประมาณ 14 กิโลเมตร  กว้างสุดประมาณ 1,600 เมตร แคบสุด 350 เมตร  ด้านตะวันออกของพื้นที่มีคลองน้ำกร่อยขนาดใหญ่  น้ำจืดส่วนใหญ่ไหลมาจากเทือกเขาลำปี  ได้แก่ คลองทุ่งมะพร้าวและคลองหินลาด
            ในภูมิภาคนี้มี 2 ฤดูกาล คือ ฤดูฝนประมาณ 8 เดือน ระหว่างเดือน  เมษายน - พฤศจิกายน  ฤดูร้อน 4 เดือน ระหว่างเดือน ธันวาคม-มีนาคม อุณภูมิสูงสุดเฉลี่ย 34.7 องศาเซลเซียส  อุณภูมิต่ำสุดเฉลี่ย 20.9 องศาเซลเซียส

พรรณไม้
loading picture
บริเวณที่ดินเลนริมทะเล  และตามบริเวณปากคลองที่น้ำทะเลท่วมถึง จะพบป่าชายเลนพันธุ์ไม้ที่พบได้แก่ โกงกางใบใหญ่ โกงกางใบเล็ก  ตะบูนดำ  ตะบูนขาว  ลำพู  ลำแพน  ถั่วดำ  ถั่วขาว และแสม เป็นต้น บางส่วนเป็นป่าจากล้วน
            บริเวณชายหาด จะพบป่าชายหาด มีไม้สนทะเล   จิกทะเล   หูกวาง   หยีทะเล  หว้าหิน  และรักทะเล ส่วนที่เป็นป่าพรุ  พันธุ์ไม้เด่นที่พบได้แก่  เสม็ด
บริเวณเทือกเขาลำปี  สภาพป่าเป็นป่าดงดิบ มีพันธุ์ไม้ เช่น  ยาง  หลุมพอ  ตะเคียนทอง  กระบาก  เสียดช่อ  พิกุลป่า ไม้พื้นล่างได้แก่  เฟิร์น หวาย และไผ่ เป็นต้น

สัตว์ป่าและสัตว์น้ำ
ที่พบเห็นโดยทั่วไป ได้แก่  หมูป่า  อีเห็น หมีควาย  เก้ง  กวางป่า  ลิง  ค่าง  นกกางเขนบ้าน  นกเอี้ยง  สาริกา  นกเขาปล้องธรรมดา  นกขุนทอง  ไก่ป่า  งูจงอาง  งูเหลือม  เต่ากระ  กบ  อึ่งอ่าง  เขียด  ปาด  ปลาช่อน  ปลาตะเพียน  ปลาซิว  ปลาดุก ฯลฯ

แหล่งท่องเที่ยว
น้ำตกลำปี   ต้นน้ำเกิดจากเทือกเขาลำปี มีจำนวน 4 ชั้น ชั้นล่างสุดเป็นอ่างน้ำตามธรรมชาติขนาดใหญ่
น้ำตกโตนไพร   เป็นน้ำตกที่สูงใหญ่ และสวยงาม  ไหลตกจากหน้าผาสูง  ประมาณ 50 เมตร ด้านล่างเป็นแอ่งน้ำขนาดใหญ่ เกิดจากเขาโตนย่านไทร  สภาพป่าโดยทั่วไปยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์
น้ำตกโตนบางปอ   เป็นน้ำตกที่ไหลลดเลี้ยวไปตามป่าที่สมบูรณ์
หาดท้ายเหมือง   เป็นหาดทรายที่มีลักษณะค่อนข้างตรง และยาว    จากอำเภอท้ายเหมืองไปจนถึงเขาหน้ายักษ์ แต่เนื่องจากชายฝั่งมีความลาดชันมาก จึงไม่เหมาะในการเล่นน้ำทะเล  หาดแห่งนี้มีเต่าทะเลขึ้นมาวางไข่ ระหว่างเดือนพฤศจิกายน-มีนาคม
ทุ่งเสม็ด   อยู่ตอนกลางของหาดท้ายเหมือง เป็นป่าเสม็ดขาวล้วน มีพื้นที่ประมาณ 1.6 ตารางกิโลเมตร  สภาพดินเป็นทรายขาวละเอียด


| ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | บน |