พุทธานุวัตร

อย่าต้องให้ผู้อื่นขอโทษ จงยกโทษนั้นเสียเอง
มหาวรรค  ขันธก 1 บท 27
Let not one who is asked for his pardon withhold it
Mahavagga (Khandhaka 1 ch. 27)

อย่าปราถนาให้ผู้อื่นเป็นอันตราย ด้วยความโกรธและความชัง
เมตตสูตร ข้อ 6
Let none of anger or resentment wish harm to another
Metta - sutta (v.6)

จงอยู่เป็นสุข อย่าชังผู้ที่ชังตน จงอยู่ปราศจากพยาบาท ในท่ามกลางผู้ที่ชังตน
ธรรมบท ข้อ 197
Let us then live happily, not hating those who hate us.
In the midst of those who hate us, let us dwell free from hatred.
Dhammapada (v.5)

ความพยาบาทไม่ได้หยุดด้วย พยาบาทในครั้งใด
ความพยาบาทหยุดสิ้นไปด้วยความรัก ข้อนี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นอาทิ มาแต่โบราณ
ธรรมบท ข้อที่ 5
For hatred does not cease by hatred at any time, hatred ceases by love, this is an old rule
Dhamapada (v.5)

อย่าเป็นทุกข์เสียใจ ต่อสิ่งที่สูญหายไป
อัตตทัณฑสูตร ข้อ 10
Let him not grieve for that which is lost
Attadanda - sutta (v.10)

ไม่ร้องไห้ หรือไม่เป็นทุกข์เสียใจ จักได้ความสุขเกษมในใจ
สัลลสูตร ข้อ 11
Not from weeping or grieving will any obtain peace of mind
Salla - sutta (v.11)

ถึงมีสิ่งของแต่เล็กน้อย จงให้แก่คนผู้ขอเถิด
อุทานวรรค บท 20 ข้อ 15
Give to him that asketh, even though it be but a little
Udanavarga (ch.20 v.15)

ความล่อลวงและความปราถนามาก ความโลภอยากได้ ไม่ชอบธรรม
ความมานะถือตนและตัณหาความดิ้นรน ไม่มีในบุคคลใด ควรให้และควรกระทำสัการบูชาแก่บุคคลนั้น
มาฆสูตร ข้อ 8
Those in whom there is neither deceit nor arrogance,
who are free from cupidify,  selfishness, desire, upon such in due time should people bestow  their offerings.
Magha - sutta (v.8)

ผู้เลื่อมใสในการบริจาคทาน ย่อมให้โดยมากเต็มกำลัง
มิลินทปัญหา เล่ม 4 บท 1 ตอน 9
He delights in giving so far as he is able
Question of king Milinda (Book4 ch.1 sec.9)

อย่ารู้เหนื่อยในสิ่งที่คิดจะทำการให้ดี
มหามงคลสูตร ข้อ 7
Not to be weary in well- doing
Mahamangala- sutta (v.7)

ความเมตตากรุณาแก่ทาสและคนใช้ ความนับถือแก่บุคคลที่ควรนับถือ ความบังคับใจตนเอง
ด้วยเห็นแก่สัตว์มีชีวิต การสุจริตเหล่านี้เป็นพิธีในศาสนา ควรต้องกระทำโดยแท้ แต่มิใช่พิธีอย่างนอกศาสนา
คำจารึกที่แผ่นศิลาของพระเจ้าอโศก แผนกที่ 9
(Not superstitutious rites, but) Kindness to slaves and servants, reverance to ward venerable persons, self - control
with respect to living creatures--- these and similar (virtuous actions are vites which ought indeed tobe performed)
Rock Inseriptions of Asoka (edicta)

อย่าทำอันตรายแก่บุคคลหรือสัตว์ใดๆ จงอยู่ในโลกประกอบด้วยความรัก และความเมตตากรุณา
มิลินทปัญหา เล่ม 4 บท 3 ตอน 35
Doing no injury to anyone, Dwell in the world full 0f love and kindness
Questions of king Milinda (Book4 ch.3 sec.35)

จงสอนตนเองเนือง ๆ ในธรรมจริยาอย่างสูงสุด
นาคารชุนส์  หนังสือฝากโดยไมตรี ข้อ 53
Instruct yourself (move and more) in the highest movality
Nagarjuna 's Friendly Epistle (v.53)

ต้องมีความรู้สึกอายลึกซึ้งต่อการบาป
เสียว  อิ  กวาน ตอน 1
They must cultivate a feeling of deep shame for their sin
Siou - chi - kwan (sec.1)

คนบาป ไม่เป็นคนงามเลย
ลิลิตวิสดาร บท 21
The sinner is never beautiful
Lalita Vistara (ch.21)

อย่าใช้เครื่องหอมภายนอก แต่จงใช้เครื่องหอมภายใน (คือให้ประดับด้วยธรรมที่ชอบ)
สยามพุทธศาสนิกสุภาษิต
Use nu perfume but sweetness of thought
Siamese Buddhist Maxim

อย่าแลดูสตรีด้วยจิตไม่สำรวม
สยามพุทธศาสนิกสุภาษิต
Look not upon a woman unchastely
Siamese Buddhist maxim

อย่าถามถึงเผ่าพงศ์พันธุ์ผู้ใด แต่จงถามถึงกิริยาความประพฤติของผู้นั้น
สุนวิกภารัทวาชสูตร ข้อ 9
Ask not of (a person 's) desent, but ask about his conduct
Sundarika bharadaja - Sutta(v.9)

วาเสฏฐมาณพได้กล่าวว่า บุคคลมีใจเป็นกุศล และประกอบด้วยการดี บุคคลนั้นเป็นพราหมณ์ด้วยอย่างนี้
วาเสฏฐสูตร  อารัมภกถา ต้นคำนำ
The young man vasettha said: "when one is virtuous and full of (good) works, is this way he becomes a Brahmana"
Vasettha - sutta (preamble)

ผู้ใดไม่ใช่เป็นชนชาติต่ำด้วย ชาติตระกูลที่เกิด
ผู้ใดไม่ใช่เป็นพราหมณ์ด้วยเกิดในชาติตระกูลสูง ผู้นั้นเป็นชนชาติต่ำด้วยกรรมที่ตนได้กระทำ
วสลสูตร ข้อ 21
Not by birth does one become low easte, not by birth a Brarmana,-
by his  deeds he becomes low caste by his deeds he becomes a Brahmana.
Vasala-sutta (v.21)

ชนใด เมื่อถูกถามเป็นพยานย่อมกล่าวคำเท็จ ชนนั้นเป็นชนชาติต่ำ
วสลสูตร ข้อ 7
That man who --speaks falsely when asked as a witness, let us know such as a 'base- born'
Vasala - Sutta (v.7)

ความสัตย์และความชอบธรรมมีในผู้ใด ผู้นั้นย่อมเป็นพราหมณ์มีความสุข
ธรรมบท ข้อ 393
In whom there is truth and righteousness, he is blessed, he is a Brammapada
Dhammapada (v.393)

ผู้ใดไม่ ทำสัตว์มีชีวิตให้เจ็บปวด หรือสัตว์เหล่านั้นตัวสั่นหวั่นไหวอยู่
หรือมีกำลัง แข็งแรงอยู่ก็ดี ก็ยังไม่ฆ่า หรือไม่ทำให้ต้องถูกฆ่า เราเรียกผู้นั้นว่าเป็นพราหมณ์
วาเสฏฐสูตร ข้อ 36
Who so, hurts not ( living ) creatures, whether those that tremble
or those that are strong, nor yet kills nor causes to be killed, him do I call a Brahmana.
Vasetta - sutta (v.36)

ผู้ใด เว้นจากบาปทั้งหมด เราเรียกผุ้นั้นว่าพราหมณ์
อุทานวรรค บท 33 ข้อ 38
Who so is (entirely) divested of sin, as is the heaven of mire and the moon of dust, him do I call a Brahmana.
Udanavarga (ch.33 v.38)

ผู้ใด ถึงมีโทษผิดด้วยไม่ล่วงความชอบธรรม
ย่อมทนทานต่อคำติเตียน การผูกมัด และการทุบตี เราเรียกผู้นั้นว่าเป็นพราหมณ์
ธรรมบท ข้อ 399
Him I call indeed a Brahmana who,
though he be guilty of no offence, patiently endures reproaches, bonds and stripes
Dhammapada (v.399)

ในที่สุดชีวิต จิตวิญญาณย่อมไปแต่ผู้เดียว จำเพราะแต่เพียงกรรมเป็นกุศลของเรา เป็นมิตรไปกับเรา
โพ โช หิง ตซัน กิง ข้อ 1,560
At the end of life the soul goes forth alone, where upon only our good deeds betriend us.
Fo - sho - hing - tsan - king (v.1,560)

ผู้เว้นจากความชอบธรรมเป็นผู้ทำผิดเป็นบาปไว้ เมื่อความตายมาถึง ย่อมมีใจเป็นทุกข์หนัก
มหาปรินิพพานสูตร บท 1
The wrongdoer, devoid of rectitude, --- is full of anxiety when death arrives
Mahaparinibbana - sutta (ch.1)

ผู้ทำความชอบธรรมที่ถูกต้องไว้ ย่อมไม่กลัวภัยความตาย
อุทานวรรค บท 28 ข้อ 31
He who has done what is right is free from fear
Udanavarga (ch.28, v.31)