| หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย |

กาพย์เห่เรือ
พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์
เห่ชมปลา
โคลง
พิศพรรณปลาว่ายเคล้า   คลึงกัน
ถวิลสุดาดวงจันทร์   แจ่มหน้า
มัศยายังพัวพัน   พิศวาส
ควรฤาพรากน้องช้า   ชวดเคล้าคลึงสม ฯ

ช้าลวะเห่
พิศพรรณปลาว่ายเคล้า   คิดถึงเจ้าเศร้าอารมณ์
มัศยายังรู้ชม   สมสาใจไม่พามา
นวลจันทร์เป็นนวลจริง   เจ้างามพริ้งยิ่งนวลปลา
คางเบือนเบือนหน้ามา   ไม่งามเท่าเจ้าเบือนชาย
เพียนทองงามดั่งทอง   ไม่เหมือนน้องห่มตาดพราย
กระแหแหนห่างชาย   ดังสายสวาทคลาดจากสม

ทรงแปลง
แก้มช้ำช้ำใครต้อง   อันแก้มน้องช้ำเพราะชม
ปลาทุกทุกข์อกกรม   เหมือนทุกข์พี่ที่จากนาง ฯ

มุละเห่
น้ำเงินคือเงินยวง   ขาวพรายช่วงสีสำอาง
ไม่เทียบเปรียบโฉมนาง   งามเรืองเรื่อเนื้อสองสี
ปลากรายว่ายเคียงคู่   เคล้ากันอยู่ดูงามดี
แต่นางห่างเหินพี่   เห็นปลาเค้าเศร้าใจจร

ทรงแทรก 5 บท
หางไก่ว่ายแหวกว่าย   หางไก่คล้ายไม่มีหงอน
คิดอนงค์องค์เอวอร   ผมประบ่าอ่าเอี่ยมไร
ปลาสร้อยล่องลอยชล   ว่ายเวียนวนปนกันไป
เหมือนสร้อยทรงทรามวัย   ไม่เห็นเจ้าเศร้าบ่วาย
เนื้ออ่อนอ่อนแต่ชื่อ   เนื้อน้องฤาอ่อนทั้งกาย
ใครต้องข้องจิตต์ชาย   ไม่วายนึกตรึกตรึงทรวง
ปลาเสือเหลือที่ตา   เลื่อมแหลมกว่าปลาทั้งปวง
เหมือนตาสุดาดวง   ดูแหลมล้ำขำเพราะคม
แมลงภู่คู่เคียงว่าย   เห็นคล้ายคล้ายน่าเชยชม
คิดความยามเมื่อสม   สนิทเคล้าเจ้าเอวบาง
หวีเกศเพศชื่อปลา   คิดสุดาอ่าองค์นาง ี
หวีเกล้าเจ้าสระสาง   เส้นเกศสรวยรวยกลิ่นหอม
ชะแวงแฝงฝั่งแนบ   ชะวาดแอบแปลบปนปลอม
เหมือนพี่แนบแอบถนอม   จอมสวาทนาฎบังอร
พิศดูหมู่มัจฉา   ว่ายแหวกมาในสาคร
คนึงนุชสุดสายสมร   มาด้วยพื่จะดีใจ ฯ

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

| หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย | บน |