| หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย |

กาพย์เห่เรือ
พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์
เห่ชมไม้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โคลง
เรือชายชมมิ่งไม้   มีพรรณ
ริมท่าสาครคันธ์   กลิ่นเกลี้ยง
เพล็ดดอกออกแกมกัน   ชูช่อ
หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง   กลิ่นเนื้อนวลนาง ฯ ฯ

ช้าลวะเห่
เรือชายชมมิ่งไม้   ริมท่าไสวหลากหลายพรรณ
เพล็ดดอกออกแกมกัน   ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร
ชมดวงพวงนางแย้ม   บานแสล้มแย้มเกสร
คิดความยามบังอร   แย้มโอษฐ์ยิ้มพริ้มพรายงาม
จำปาหนาแน่นเนื่อง   คลี่กลีบเหลืองเรืองอร่าม
คิดคนึงถึงนงราม   ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง
ประยงค์ทรงพวงห้อย   ระย้าย้อยห้อยพวงกรอง
เหมือนอุบะนวลลออง   เจ้าแขวนไว้ให้เรียมชม
พุดจีบกลีบแสล้ม   พิกุลแกมแซมสุกรม
หอมชวยรวยตามลม   เหมือนกลิ่นน้องต้องติดใจ
สาวหยุด พุดทชาด   บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป
นึกน้องกรองมาไลย   วางให้พี่ข้างที่นอน ฯ

มูละเห่
พิกุลบุนนาคบาน   กลิ่นหอมหวานซ่านขจร
แม้นนุชสุดสายสมร   เห็นจะวอนอ้อนพี่ชาย
เต็งแต้วแก้วกาหลง   บานบุษบงส่งกลิ่นอาย
หอมอยู่ไม่รู้หาย   คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตราตรู
มลิวันพันจิกจวง   ดอกเป็นพวงร่วงเรณู
หอมมาน่าเอ็นดู   ชูชื่นจิตต์คิดวนิดา
ลำดวนหวนหอมตระหลบ   กลิ่นอายอบสบนาสา
นึกถวิลกลิ่นบุหงา   รำไปเจ้าเศร้าถึงนาง
รวยรินกลิ่นรำเพย   คิดพี่เชยเคยกลิ่นปราง
นั่งแนบแอบเอวบาง   ห่อนแหห่างว่างเว้นวัน
ชมดวงพวงมาลี   ศรีเสาวภาคย์หลากหลายพรรณี
วนิดามาด้วยกัน   จะอ้อนพี่ชี้ชมเชย ฯ
| หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย | บน |